اگر شما فرد اصلی هستید که از نوزاد نگهداری می‌نمایید، شاید به طور غیر ارادی هر زمانی که شروع به گریه کند، وارد عمل می‌شوید؛ اما خوب است که به همسرتان نیز فرصت آرام کردن او را بدهید. با این کار نه تنها فرصتی برای استراحت به شما داده می‌شود، بلکه به میزان اعتماد به نفس همسرتان نیز افزوده خواهد شد و فرصتی برای انس گرفتن با نوزاد خواهد داشت.
فقط به همسرتان یادآوری کنید که در ابتدا نیازهای نوزاد را ارزیابی و برآورده سازد، تعویض پوشک، تغذیه و آروغ زدن. اگر گریه‌های نوزاد قطع نشده است، همسرتان می‌تواند او را محکمتر در آغوش بگیرد، پشتش را مالش و یا او را کمی ماساژ بدهد. حتماً همسرتان را رها کنید و بگذارید خودش تجربه کند و یاد بگیرد. بسیاری از نوزادان با حرکات ملایم و ریتم دار ساکت و آرام می‌شوند. با آرام شدن نوزاد، پدر یا مادر او حس می‌کند که توانسته است برای او کاری کند. رقصاندن، تکان یا تاب دادن نوزاد نیز می‌تواند تأثیر خوبی داشته باشد. آواز خواندن و ایجاد صدا‌ها و صورت‌های خنده دار نیز می‌توانند روش‌های خوبی باشند.
