بىخوابى در نوزادان به خصوص در ماههاى اول زندگى مشکل ساز است. این بیخوابىها در سن زیر 12 ماهگى شایعتر است و محیط پُر سر و صدا یک عامل خطر در این موارد خواهد بود.
زمان و ساعات خواب نوزادان با والدین متفاوت است. در بسیاری از نوزادان براى تثبیت الگوى خوابى که با خواب والدین سازگار باشد زمان لازم است. الگوى خواب نوزاد به تعداد دفعات نیاز او به تغذیه بستگى دارد.
نوزادهاى نارس اغلب بیشتر از نوزادان رسیده تمایل به تغذیه دارند. بنابراین مدت زمان خواب کوتاهترى دارند. در شیرخواران بزرگتر ممکن است مشکلات به واسطه خلق، محیط استرس زا یا پُر سروصدا یا بیمارى سادهاى مثل سرماخوردگى، دل درد، گوش درد، سردرد، سوزش پا، کم طاقتى در برابر سرما یا گرما ایجاد شوند.
بعضى از مشکلات خواب کودک اجتناب ناپذیر است که مىتواند براى والدین ناراحت کننده باشد و در صورت عاجز ماندن از مشکل باید به پزشک مراجعه شود.
اگر در ابتدا الگوى خواب نوزاد نامنظم است, اقداماتى می‌توان انجام داد که ممکن است مفید باشند. در طى روز به میزان فراوان کودکتان را تحریک کنید تا بیدار بماند و هنگامى که خوابیده است سعى کنید شما نیز بخوابید. وقتى سن کودکتان به حدود به 10 هفته رسید به تثبیت زمان خواب او اقدام کنید.
همچنین به کودک در یک اتاق تاریک و خلوت شیر دهید و کنترل کنید که او راحت باشد، گرسنه نباشد و قبل از گذاشتن در بستر یک پوشک نرم و تمیز براى او بگذارید. با تیکتیک ساعت یا تکان دادن کودک، همراه با موسیقى به خوابیدن او کمک کنید. در حین تغذیه شب با او بازى نکنید.
