زیر زبان بافتی بند مانند دیده می شود که سطح زیر زبان را به کف دهان وصل می کند. اگر این بافت (فرنولووم) در دهان کودکی کوتاه باشد، زبان او هنگام صحبت کردن می گیرد چراکه این کوتاهی بافت به زبان اجازه نمی دهد به راحتی در دهان حرکت کند. این مشکل بافتی در برخی کودکان خفیف است و در حرف زدن آن ها تداخلی ایجاد نمی کند اما اگر مشکل شدید باشد زبان به کف دهان می چسبد و حرف زدن کودک با وقفه همراه است. معمولا نمی توان به راحتی لکنت زبان را در کودک تشخیص داد، به خصوص اگر خفیف باشد.
به همین دلیل شیوع دقیق آن را هم نمی توان مشخص کرد برخی مطالعات نشان داده اند لکنت زبان در ۴ درصد بچه ها دیده می شود و مطالعات دیگری مشخص کرده اند ۱۱ درصد بچه ها دچار این مشکل هستند. بعضی ها می گویند لکنت زبان در برخی خانواده ها ارثی است اما همین موضوع هم هنوز به اثبات نرسیده است.
گاهی ممکن است متخصص اطفال معالج لکنت زبان کودک را در همان معاینات اولیه تشخیص دهد اما این تشخیص همیشه ساده نیست و ممکن است بعد ها خودش را نشان دهد. اگر فرزندتان راحت شیر نمی خورد، او را به متخصص نشان دهید تا زیر زبان او را بررسی کند.
البته خوردن شیر مادر برای بسیاری از کودکان ممکن است دشوار باشد. بنابراین نمی توان به طور حتم احتمال داد که شیر نخوردن صحیح کودک نشانه لکنت زبان اوست. البته در مورد تاثیر لکنت زبان بر شیرخوردن باید گفت این مشکل اجازه نمی دهد زبان به راحتی در دهان بچرخد. در این صورت ممکن است کودک نتواند درست سینه را بگیرد، هنگام شیرخوردن سینه از دهانش لیز بخورد یا وزن خوبی نگیرد.
از سویی اگر فرزندتان دچار گرفتگی زبان باشد احتمال دارد هنگام شیر دادن به او سینه تان درد بگیرد. البته تمام این علائم ممکن است هنگام شیرخوردن خود را نشان دهند و بیشتر مادران به مرور زمان متوجه این مشکل احتمالی فرزندشان شوند. یادتان باشد اگر نشانه های گفته شده بیش از ۶ هفته باقی ماندند احتمال ابتلای فرزندتان به لکنت زبان بیشتر است. تاکید می شود مشکلات مادر و کودک هنگام شیرخوردن به هیچ عنوان نشانه قطعی لکنت زبان شیرخوار نیست.
گرفتگی زبان در کودکان می تواند در صحبت کردن آن ها اختلال ایجاد کند اما در بیشتر موارد انجام یک جراحی کوچک تحت بی حسی موضعی مشکل را حل می کند. البته اگر سن کودک بالا باشد ممکن است برای جراحی بی هوشی لازم باشد و عمل دردناک تر و پیچیده تر شود.
