در هفتهٔ ششم، توجه نوزاد به طراحیهای دارای تضادِ رنگی شدید (مخصوصاً سیاه و سفید) جذب میشود. چرا نقش و نگارها برای او مهم هستند:
یک روز متوجه میشوید که نوزادتان به پیراهن سیاه و سفید پدرش خیره شده و مجذوب خطهای راه راه آن شده است. روز دیگر میبینید که چشمش به قاب مشکی عینک فردی خیره شده است: تفاوت بین رنگ قاب عینک و رنگ چهرهٔ فرد، توجه نوزاد را به خود جلب میکند. ظاهراً سعی میکند که ببیند صورت و قاب عینک هر کدام از کجا شروع و به کجا ختم میشوند.
یک محقق برای مطالعهٔ واکنشهای دیداری نوزادان، وسیلهای به نام «اتاق نگاه» (lookingchamber) را ابداع کرد. در این اتاق، تصاویر مختلفی نمایش داده میشد. نوزاد در حالی که در گهوارهٔ خود دراز کشیده بود به این وسیله نگاه میکرد و فرد دیگری چشمهای این نوزادان را مشاهده کرده و مقدار زمان خیره شدن هر یک از نوزادان به تصاویر مختلف را یادداشت مینمود.
در این مطالعه به نوزادان ۶ تصویر متفاوت نشان داده شد. ۳ تصویر از این تصاویر دارای نقشهای سیاه و سفید بودند: یک چهره، چند دایرهٔ هم مرکز و یک قسمت از روزنامه. سه تصویر دیگر دارای رنگ یکدستی بودند: سفید، زرد شبرنگ و قرمز تیره.
محققان متوجه شدند که هر یک از نوزادان به تصاویر سیاه و سفید دو برابر تصاویری که دارای رنگهای یکدست بودند، نگاه کردهاند. این تحقیق نشان میدهد که نوزادان، تصاویر دارای نقش و نگار را به تصاویر رنگی ترجیح میدهند، اما چرا؟
قوهٔ بینایی نوزاد در هنگام تولد تکامل نیافته است. چشم آنها به خوبی نمیتواند متمرکز شود، بنابراین همه چیز در اطراف آنها کمی تار و مبهم است. تصاویر رنگی کمتر از تصاویر طرح دار توجه نوزادان را به خودشان جلب کردند، زیرا تصاویر رنگی برای آنها خیلی مشخص و واضح نیستند؛ بنابراین نقش و نگارها توجه آنها را جلب میکنند. نوزادان کم سن و سال به تضاد رنگها (مخصوصاً سفید و سیاه)، چه خال خالی، چه راه راه و چه شطرنجی علاقه نشان میدهند.