پیش از اقدام، به چند نکتة ذیل توجه کنید :
1- از همزمانی با موقعیت های استرس آور و فشار روحی کودک (آموزش توالت رفتن، جداسازی برای خواب، تعویض خانه، ترس و ...) بپرهیزید.
2- از مسافرت و ترک کودک برای از شیر گرفتن بپرهیزید. این عمل فشار روحی را برای او در پی خواهد داشت.
3- از شیر گرفتن کودک، به معنای قطع ارتباط عاطفی مادر با فرزند نیست؛ بنابراین، رابطة عاطفی خود را با او قطع یا کم نکنید؛ بلکه بر میزان آن بیفزایید.
4- لازم است پدر نیز بر رابطه عاطفی اش با کودک بیفزاید تا خلا عاطفی ناشی از قطع شیر کودک را پر کند.
راهکار از شیر گرفتن
از مکان و زمانی معنوی (زیارتگاه، مسجد - روز تولد امامان (ع)) آغاز کنید. رو به قبله بنشینید و سوره مبارکة «یس» را تلاوت، و ثواب آن را به روح مقدس حضرت علی اصغر اما حسین (ع) هدیه کنید.
بهترین شیوه، شیوه تدریجی است. در ابتدا، وعده 6 بعد از ظهر را حذف کنید. پس از 2 روز، وعده 10 صبح را حذف کنید و این وضعیت را تا 1 تا 2 هفته ادامه دهید. پس از آن، وعده 2 بعد از ظهر؛ 4 روز بعد، وعده1 شب، و 4 روز بعد وعدة 6 صبح را حذف کنید.
توجه داشته باشید که در ساعات شیردهی، شیر و آب میوه را با فنجان، جایگزین شیر خود کنید. در صورت مقاومت و عدم علاقه به فنجان، استفاده از شیشه اشکالی ندارد.
مناسب است در ساعات شیردهی، تا مدتی او را سرگرم کنید تا کمتر رنج ببرد.
در صورت اضطرار به از شیر گرفتن فوری، از خوردن مایعات بپرهیزید؛ سینه ها را محکم ببندید؛ روی ان ها کیسه یخ قرار دهید و با دست یا شیر دوش، شیر ان را بدوشید.
