درمان آسم کودکان

آسم شایع ترین بیماری مزمن در کودکان و جوانان است که به مقدار زیادی موجب بالا رفتن کلی میزان بیماری زایی ، مرگ و میر و هزینه مراقبت های بهداشتی می شود . بروز آسم زیر 5 سالگی از هر سن بالاتری بیشتر است . افزون بر مرگ و میر فزاینده بر اثر ایین بیماری ، آسم در همه ی جهان تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی ، میزان جنب و جوش و فعالیت تحصیلی کودکان وارد می کند . افزایش هشدار دهنده ی اخیر در بیماری زایی و مرگ و میر آسم بیش از پیش باعث توجه جهانی بر تحقیقات آسم شده است که از مطالعات پایه درباره ی مکانیزم های مولکولی و سلولی آن تا برنامه های نوین درمانی گسترش می یابد . با شناخت بهتر مکانیزم های بیماری زایی در آسم ، پیشرفت در برنامه های درمانی آن و اجرای اقدامات پیش گیرانه ، اطلاعات جدیدی به دست آمده است که باید کنترل علائم بیماری و " کیفیت زندگی "  کودکان مبتلا به آسم را ارتقاء دهد

به خوبی روشن شده است که درمان مناسب کودک مبتلا به آسم یک روش نهادمندی است که بر کاستن آثار بیماری بر کودک و خانواده اش متمرکز است . افزون بر این ، روشن شده است که دو عامل از اصلی ترین عواملی که به بیماری زایی و تلفات آســــم کمک می کنند ، " تشخیص نادرست " و " درمان نامناسب " می باشند ، که هر دو معمولا به دلیل کمبود آموزش ( به بیماران و خانواده ها ) روی می دهند 

پیشرفت هایی که در شناخت علمی مکانیزم های موثر در آسم به دست آمده به معالجه ای رهنمون شده است که می تواند به مقدار قابل توجهی سلامتی بیماران آسمی را بهبود دهد. [ کتاب] راهنمایی هایی برای تشخیص و درمان آسم " ، (" راهنما") که حاصل تشریک مساعی " سازمان جهانی بهداشت " (WHO ) و موسسه ی ملی قلب ، ریه و خون ایالات متحده (NHLBI )  می باشد و در سال 1997 روز آمده شده است راهبردهایی جهانی را برای درمان آسم و پیش گیری آن پیشنهاد می کند "راهنما" بر موارد زیر تاکید می نماید :

1. ارزیابی و کنترل علائم بیماری و پیگیری و مراقبت از بیماران

2. کنترل عوامل محیطی برای محدود کردن تماس با حساسیت زاها و دیگر عوامل ایجاد کننده آسم

3. استفاده از داروهای مناسب

4. آموزش بیمار و خانواده اش در مورد آسم

" راهنما " اصول و شناخت نوینی از آسم و شیوه درمان آن را با تاکید بر اهمیت نقش التهاب در گسترش بیماری ، توجه به اهمیت اندازه گیری کارکرد ریه و تاکید بر نیاز به پدید آمدن همکاری نزدیک میان بیماران ، پزشکان و دیگـــــر مراقبین بهداشتی با آموزش بیمارن ترویج می نماید . بر این اساس طبقه بندی آسم برونشی می تواند متناسب با سن ،  علت شناسی ، ویژگی ها یا شدت بیماری پایه ریزی شود . طبقه بندی آسم بر پایه ی شدت علائم آن ابتدائا به عنوان روشی برای درمان درست طراحی شده است . عموما یک روش گام به گام به عنوان راهنمای درمان داروئی متناسب با شدت بیمــــاری ( آسم متناوب ، و یا آسم خفیف ، متوسط و شدید مداوم ) و نیز برای پیش گیری و کنترل علائم ، کاهش بسامد و شدت حمله آسم و رفع انسداد راه های هوایی به کار گرفته می شود .

 بدینسان درمان بیماری خفیف و متناوب شاید نیاز به یک برنامه  جامع برای کنترل التهاب و هم چنین باز کردن راه های هوایی داشته باشد . آسم شدید می تواند به یک مشکل بالینی مهم تبدیل شود که محتاج مراقبت تخصصی و روش های درمانی گوناگون باشد .توصیه های درمانی که در این قسمت می شود نشانگر این نظریه علمی است که می گوید آسم یک بیماری مزمن با دوره های بازگشت کننده محدودیت جریان هوا ، تولید ترشحات مخاطی و سرفه است. داروهای آسم به دو دسته کلی بخش بندی می شوند :

1. داروهای کنترل دراز مدت ( داروهای ضد التهابی ) برای کنترل علائم مزمن ، که روزانه برای یک دوره ی دراز مدت بمنظور رفع علائم بیماری و کنترل آسم مداوم به کار می رود .

2. داروهای زوداثر ( بازکنندگان کوتاه مدت راه های هوایی ) که برای رفع سریع علائم حاد ناشی از انسداد جریان هوا و برطرف کردن راه های هوایی که هم زمان وجود دارد مصرف می شوند ( این داروها همچنین با عنوان باز کننده یا داروهای نجات حاد شناخته می شوند ).

بیماران مبتلا به آسم مداوم هر دو نوع داروها را نیاز دارند . داروهای ضد التهابی به عنوان درمان اصلی ، برای کودکان شامل کرومولین سدیم و استروئیدها می باشند . بازکننده های راه های هوایی شامل باز کننده های کوتاه مدت بتاآدرنرژیک ، تئوفیلین و داروهای خوراکی طولانی اثر بتاآدرنرژیک به عنوان درمان کمکی استفاده می شوند . کورتیکواستروئیدها به صورت خوراکی یا تزریقی در دوره های کوتاه مدت ( روزانه به مدت چند روز ) برای آسم شدید به کار می روند ، استفاده ی دراز مدت کورتیکو استروئیدهای خوراکی برای آسم شدید مزمن که به اندازه ی کافی با استروئیدهای استنشاقی کنترل نشده است با مقدار مصرف بیشتر دارو انجام می شود .

مصرف شکل استنشاقی داروها برای کودکان ترجیح داده می شود . چرا که آنها عموما اثرات جانبی کمتری دارند . داروهایی مانند بتاآگونیست ها ، ایپراتروپیوم برماید ، و کرومولین سدیم می توانند به صورت افشانه ای مصرف شوند .آسم یار نیز می تواند برای مصرف داروهای استنشاقی در کودکان و سایر گروه های سنی وهمراه با ماسک صورت برای کودکان خردسال تر مفیدتر باشد و به کار گرفته شود .