عفونت گوش، معمولا پس از اینکه کودک سرما می‌خورد یا دچار آلرژی میشود پدید می‌آید. این بیماری در فضای گوش میانی به دو صورت حاد و ترشحی بروز می‌کند. در نوع حاد، علایم به صورت درد، تب و تورم پرده گوش و قرمزی همراه با آن دیده میشود اما نوع ترشحی زمانی رخ می‌دهد که گوش میانی به قدر کافی تخلیه شده و مایع، پشت پرده گوش تجمع می‌کند.
در این حالت، نوزاد یا کودک احساس درد ندارد و هر دو گونه بیماری، گاهی بدون درمان دارویی سیر بهبودی خواهند داشت.
بسیاری از والدین از ابتلای فرزندان خود به عفونت گوش، اظهار نگرانی می‌کنند و از متخصصان، خواستار راهنمایی برای کاهش ابتلا هستند. موارد زیر می‌توانند بسیاری از موارد ابتلا را کاهش دهند:
به مهد کودک نبرید مگر...
نوزادتان را به مهدکودک‌ها نبرید، مگر اینکه مجبور باشید. در آن صورت نیز حتما باید او را در محلی که کمتر از پنج کودک در یک کلاس نگهداری میشود بگذارید. چون در مراکزی که بیش از پنج کودک در هر کلاس وجود دارد، میزان بروز پنج تا شش برابر بیشتر از نگهداری در خانه است.
درازکش به نوزاد شیر ندهید
تغذیه با شیر مادر همانند یک تقویت‌کننده ایمن، باعث مقاومت بیشتر نوزاد در برابر بروز عفونت‌های گوش است؛ چون نحوه نوشیدن شیر مادر، در کاهش ورود شیر به شیپور استاش و التهاب آن ناحیه بسیار موثر است. لازم است بدانید، به هیچ‌وجه هنگام درازکش به نوزاد خود از طریق شیشه، شیر ندهید. چون در این حالت شیر به داخل شیپور استاش وارد و منجر به التهاب گوش میانی میشود.
به هیچ عنوان در معرض دود سیگار قرار ندهید
تحت هیچ شرایطی نوزادتان را در معرض دود سیگار قرار ندهید. حداکثر بروز گوش درد در اطفال بین شش تا هجده ماه است چون بعد از این سن، آناتومی و نحوه استقرار شیپور استاش همانند بزرگسالان میشود و سیستم ایمنی بهبود می‌یابد. ولی مشکلات کودکان می‌تواند تا سه سالگی ادامه یابد.
استفاده از واکسن‌‌های فصلی
استفاده از آنتی‌بیوتیک در موارد مقاوم به درمان یا بسیار حاد که با علایم مرکزی همراه است، با دستور پزشک معالج توصیه میشود و در حال حاضر استفاده از واکسن‌‌های فصلی برای جلوگیری از ابتلا به آنفلوآنزا و کاهش التهاب گوش توصیه میشود.
