عدم اتصال بخش‌هاى جناغى و دنده‌اى دیافراگم از جلو در خط وسط نقصى (سوراخ مورگانی) را ایجاد مى‌کند که فتق مى‌تواند از آن طریق صورت بگیرد. عدم اتصال کانال پلوروپریتونئال در سمت خلفى - طرف نقصى ایجاد مى‌کند که مى‌تواند با بیرون زدن احشاء از آن سوراخ فتق بوخ‌دالک را بسازد.
اگرچه هر دو نوع فتق مادرزادى هستند، علائم فتق مورگانى معمولاً تا اواسط یا اواخر زندگى ایجاد مى‌شوند. برخلاف آن، فتق بوخ‌دالک مى‌تواند باعث دیسترس شدید تنفسى در هنگام تولد شود که احتیاج به عمل اورژانس داشته باشد. عوارض هیچ‌یک از دو نوع فتق در بالغین شایع نیست و بسیارى از موارد بدون علامت هستند.
در بیشتر موارد براى جلوگیرى از عوارض، ترمیم الکتیو جراحى اندیکاسیون دارد. ممکن است در نوزاد تازه متولد شده دچار نارسائى پیشروندهٔ قلبى - تنفسى یک عمل اورژانس ضرورى شود. ترمیم نقص از راه شکمى بهتر است و نتایج عالى به‌همراه دارد.
تومورهاى دیافراگم
تومورهاى اولیه دیافراگم شایع نیستند و اکثریت آنان لیپوم‌هاى خوش‌خیم هستند. کیست‌هاى پریکاردیال در فاصلهٔ بین قلب و دیافراگم ایجاد مى‌شوند و معمولاً تک‌حفره‌اى و در سمت راست هستند. فیبروسارکوما که شایع‌ترین تومور دیافراگمى بدخیم است، بسیار نادر است.
پارگى تروماتیک دیافراگم ممکن است به‌علت زخم‌هاى نافذ و یا به‌علت تروماى بلانت شدید خارجى باشد. پارگى‌ها معمولاً در بخش تاندونى دیافراگم و در اغلب اوقات در سمت چپ اتفاق مى‌افتد. کبد در تروماهاى سمت راست به‌جز در زخم‌هاى نافذ محافظت‌کننده است.
پارگى‌هاى دیافراگمى به دو صورت تظاهر پیدا مى‌کنند. در نوع حاد، بیمار اخیراً یک تروماى بلانت و یا یک زخم نافذ در قفسه سینه، شکم و یا پشت تجربه کرده است. تظاهرات بالینى اصولاً مربوط به آسیب‌هاى همراه است، ولى گاهى فتق وسیع احشاء شکمى به دیافراگم، موجب نارسائى تنفسى مى‌شود. در نوع مزمن، شکاف دیافراگمى در هنگام آسیب اولیه تشخیص داده نمى‌شود. پس از مدتی، علائم ناشى از فتق احشاء مثل درد، انسداد روده، و غیره ظاهر مى‌شوند. در این موارد علائم تنفسى نادر هستند.
اگر احشاء توخالى فتق پیدا کنند، گرافى‌هاى سادهٔ قفسه سینه ممکن است یک ناحیهٔ کدر و یا گاهى یک سطح مایع هوا را نشان دهند.
پارگى تروماتیک دیافراگم باید از آتلکتازی، تومورهاى فضاگیر قسمت تحتانى پلور، پلورال افیوژن و انسداد روده با علل دیگر افتراق داده شود.
عوارض
ممکن است خونریزى و انسداد رخ دهد. اگر فتق وسیع باشد، ممکن است نارسائى پیشروندهٔ قلبى - تنفسى حیات بیمار را به‌خطر بى‌اندازد. شدیدترین عارضه، انسداد اختناقى احشاء فتق پیدا کرده است.
درمان
در پارگى‌هاى حاد، بسته به جراحى لازم براى درمان آسیب‌هاى فرعى همراه جراحى از راه شکمى (شایع‌ترین راه) و یا از راه توراسیک صورت مى‌گیرد. هنگامى که تنها صدمه، شکاف دیافراگم باشد، معمولاً این شکاف با لاپاراتومى محکم مى‌شود. ترمیم در صدمات مزمن مى‌تواند از هر دو راه باشد. شکاف‌هاى بدون علامت دیافراگم که با بیرون‌زدگى احشاء همراه هستند باید ترمیم شوند، زیرا خطر انسداد اختناقى در آنها بالا است.
ترمیم جراحى پارگى دیافراگم درمان‌کننده است و پیش‌آگهى آن عالى است. دیافراگم از بخیه‌ها خوب حمایت مى‌کند، بنابراین عود آن دیده نشده است.
