اول – استفاده از مواد نشاسته ای و خوردن نان خامه ای روی غذای چرب .
دوم – استعمال عطرهای موافق
سوم – خوردن غذاهائی که از آن خون صالح تولید می شود از قبیل خوردن یونجه با شکر و مداومت با آن
چهارم – خوردن گوشت بره بریان کرده و حلیم و نخود آب گوشت کبک و مرغ و گوشت بزغال شیر ماست دوغ تازه نان و انگور سفید ( انگور را روی غذای گوشتی چرب نخورند ناشتا میل کنند )
پنجم – استحمام یکروز در میان ، بدن را چاق و گوشت تازه می رویاند و رافع بلغم و صفرا هم می باشد و با معده خالی و پر هم حمام رفتن مضر است بایستی اندک چیزی در معده باشد و از آب سرد خارج شدن درد بدن را زایل و اعصاب را هم تقویت می کند .
ششم – پنیر با مغز گردو بدن را فربه و پوست را لطیف و نرم و معده را تقویت می نماید .
هفتم – چهار عمل است که قلب را شادمان و جسم را فربه می سازد : الف – استشمام بوی خوش ب- پوشیدن لباس نو نرم از کتان در زمستان و در تابستان کتان شسته شده ج- نوشیدن عسل که معده را سبک می سازد و به پوست بدن و قلب شادابی می بخشد د- خوردن خربزه شیرین بشرط این که در آن روز از خوردن نمک خودداری کنید .
هشتم – برگ شنبلیله با آرد گندم و شکر و عسل جهت فربهی بدن مفید است .
نهم – انجیر کثیر الغذا تر از سایر میوه ها است لطیف ، محلل و فربه کننده بدن خصوصا چهل روز صبح ناشتا با قدری بادیان رومی مصرف شود .
مجاری غذا را گشاد و بدن را اق و فربه می سازد و هم چنین بادام با مغز پسته و شیر خورده شود جهت بدنهای ضعیف بسیار مفید است .
دهم – زنیان با بادیان رومی 15 گرم از هر دو در 412 گرم شیر و 35 گرم قند باعث افراط فربهی است .
یازدهم - گوسفند در طبیعیت گرم و تر خواص یکساله و دوساله آن که فربه باشد . خصوصا گوشت گردن و شانه و اطراف آن از سایر اعضا سریع الهضم تر و کثیر الغذا تر و مولد خون و مقوی و فربه کننده می باشد و بهتر از همه اعضا داخلی گوسفند از قبیل : دل جگر و قلوه ، خوش گوسفند ، سیرابی ، شیردان ، است که مقوی دل کبد معده و کلیه ها است و خوردن گوشت مخلوط با سرکه و عسل که مداومت بر خوردن آن و غذا فقط منحصر به همین باشد خیلی مقوی و فربه کننده بدن است و مانع غشی و رافع طپش قلب و لاغری است و هم چنین تخم مرغ با اندک کندر و انزروت جهت چاقی بی نظیر است .
