عضلات زیادی در ناحیه لگن و ران وجود دارند. این عضلات مسئول حرکات مفصل لگن در جهات مختلف هستند. گاهی اوقات این عضلات بر اثر ضربه و یا بدنبال فعالیت های شدید بدنی دچار کشیدگی میشوند و در حالات شدیدتر ممکن است پارگی های میکروسکوپی در این عضلات بوجود بیاید که به آن استرین Strain هم میگویند و گاهی هم فیبرهای عضلانی بطور کامل پاره میشوند. شایعترین عضلات لگن که دچار گشیدگی میشوند عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران هستند.
عضلات ادکتور در ناحیه کشاله ران قرار دارند. این عضلات در بالا به لگن متصل شده و در پایین به استخوان ران میچسبند و وظیفه آنها نزدیک کردن ران ها به یکدیگر است. برای مطاله بیشتر در باره آناتومی عضلات ادکتور ران به مقاله "آناتومی ران - عضلات داخلی" مراجعه کنید.
کشیدگی عضله ادکتور در قسمت کلفت آن و یا در محلی است که عضله به تاندون متصل میشود. کشیدگی معمولاً موقعی ایجاد میشود که عضله در حین انقباض شدید باشد و به ناگاه تحت کشش قرار گیرد و یا به آن ضربه ای وارد شود.
هر عضله تا حد مشخصی میتواند کش بیاید و اگر تحت نیروی کششی بیشتری قرار گیرد آسیب های ذکر شده بوجود میایند. وقتی مفصل لگن از قبل و به هر علتی دچار محدودیت حرکتی باشد احتمال کشیدگی عضلات اطراف آن بیشتر میشود.
اکثر کشیدگی های عضلانی ادکتور لگن وقتی بوجود میاید که فرد بدون به اصطلاح گرم کردن خود شروع به ورزش میکند. در روند گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش اصلی، یک سری حرکات کششی انجام میشوند. این حرکات، فیبرهای عضلات را به آرامی تحت کشش قرار داده و طول آنها را افزایش میدهند و در نتیجه دامنه حرکت مفصل بیشتر میشود. وقتی که فرد بدون انجام این حرکات مستقیماً شروع به ورزش شدید میکند، عضلات خود را که آمادگی ندارند در معرض کشش ناگهانی و در نتیجه آسیب قرار میدهد.
کشیدگی عضلانی ادکتور لگن در ورزش هایی مثل فوتبال، بسکتبال، تنیس، ورزش های رزمی، اسب سواری و دویدن بیشتر است. ورزشکاران نوجوان و مسن هم بیشتر از دیگر سنین در معرض این کشیدگی عضلانی هستند. در نوجوانی عضلات و استخوان ها ممکن است با یک سرعت یکسان رشد نکنند. ممکن است استخوان ها با سرعتی بیش ار عضلات رشد طولی کنند. نتیجه این پدیده کوتاه شدن نسبی طول عضلات و در نتیجه تحت کشش قرار گرفتن عضلات اطراف استخوان است و در این حال عضله خیلی راحت تر دچار آسیب میشود.
مهمترین علائم کشیدگی عضلات لگن عبارتند از