آیا می دانید که دیورتیک ها و استاتین ها خطر ایجاد دیابت جدید را افزایش میدهند

شواهد قبلی مطرح کننده آن هستند که بتابلوکرها، دیورتیک ها و استاتین ها خطر ایجاد دیابت جدید را افزایش میدهند. در این تحلیل مجدد روی داده های کارآزمایی تصادفی شده شاهددار NAVIGATOR، پژوهشگران به ارزیابی این نکته پرداخته اند که آیا مصرف بتابلوکرها، دیورتیک های تیازیدی، استاتین ها یا کلسیم بلوکرها در بیش از 9300 بیمار مبتلا به اختلال تحمل گلوکز و عوامل خطر قلبی – عروقی با ایجاد دیابت جدید همراهی دارد یا خیر.

طی دوره پیگیری با میانه مدت 5 سال، بتابلوکرها، دیورتیک های تیازیدی، استاتین های و کلسیم بلوکرها هر کدام برای 20% از بیمارانی که قبلاً با آنها مواجهه نداشتند، شروع شدند. پس از تعدیل از نظر متغیرهای مختلف، خطر ایجاد دیابت جدید در بیمارانی که برایشان دیورتیک (نسبت زیان 2/1) یا استاتین (نسبت زیان 5/1) شروع شده بود، به صورت معنی داری بیش از دیگران بود. تعداد مورد نیاز برای زیان (NNH) برای دیورتیک 17 نفر (یعنی از 17 نفری که دیورتیک برایشان شروع شد، یک نفرشان دیابت گرفتند) و برای استاتین 12 نفر بود. خطر ایجاد دیابت با مصرف بتا بلوکرها یا کلسیم بلوکرها ارتباطی نداشت. BMJ December 9, 2013.

رهنمود: پژوهشگران این مطالعه توصیه کرده اند که در صورت شروع دیورتیک های تیازیدی و استاتین ها برای بیماران پرخطر از نظر ابتلا به دیابت، قند خون باید مرتبا پایش شود. طراحی این مطالعه به نحوی بوده که امکان دخالت عوامل مخدوش کننده در آن وجود دارد ولی این همراهی در چند مطالعه جدید دیگر نیز گزارش شده است. با وجود این، در بیماران منتخب احتمالاً منافع مصرف این داروها بر این خطر خواهد چربید.

Mueller PS. Diuretics and statins are Associated with New-Onset Diabetes. Journal Watch General MedicineJanuary 14, 2014.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

منبع: نشریه نوین پزشکی|شماره 567| 1 اسفند 92