به طور معمول یکی از مشکلاتی که پدر و مادر تازه کار با آن مواجه می شوند این است که نوزادشان قادر به تشخیص شب و روز نیست، به این معنی که او روزها می خوابد و شب ها بیدار می ماند. البته این موضوع چندان عجیب نیست؛ زیرا «زمان» برای او، تا زمانی که شکمش سیر و جایش گرم و خشک است، در آغوش گرفته می شود و مورد نوازش واقع می شود. اصلاً مهم نیست؛ زیرا در تمام طی نه ماهی که داخل شکم مادرش بود، چه روز و چه شب همه جا به طور کامل تاریک بود و روز یا شب برای او هیچ مفهومی نداشت. او این عدم درک از روز و شب را تا چند هفته و حتی یک دو ماه بعد از تولد ادامه خواهد داد. شما می توانید با عمل کردن به توصیه های زیر اندکی زمان دستیابی به این تشخیص را جلو بیاندازید:
* در هنگام روز بیشتر با کودک بازی کنید و او را سر گرم کنید.
* شب هنگام محیط را تاریک نموده و شیرشی را بدون سر و صدا و فعالیت های دیگر به او بدهید.
* در طی روز اگر مدت زیادی از زمان طبیعی شیر خوردن نوزادتان گذشت و او همچنان در خواب بود به آرامی بیدارش نموده و به او شیر بدهید. در طب شیردهی او را نوازش کند و برایش حرف بزنید تا دوباره به خواب نرود و چند دقیقه ای بیدار بماند.
* در مدت خواب شبانگاهی هرگز نوزادتان را برای شیر خوردن بیدار نکنید. (خوراندن داروی زمانبندی شده به کودک از این قاعده می باشد.)
نکته : هرگز برای بیدار کردن نوزادتان از خواب یا خواباندن او پا فشاری نکنید. این کار علاوه بر تحریک حس مقاومت در کودک ممکن است آرامش روانی او را نیز مختل سازد.
به هر حال نوزاد شما در طی هفته های بعدی به تدریج می آموزد که روز زمان بازی و فعالیت و شب زمان استراحت می باشد. حتی بدون کمک شما هم طبیعت این آموزش را به او خواهد داد.
