ممکن است بعد از مدتی که از نوزاد خود مراقبت و پرستاری کردید از کسب موفقیت در این کار ناامید شده و اعتماد نه نفس خود را از دست بدهید. این مسئله در بسیاری از خانواده ها مخصوصاً آن هایی که برای اولین بار بچه دار شده اند، مشاهده می شود. نشانه های حس یاس و ناامیدی در ارتباط با نگه داری از نوزاد ممکن است به شلک های زیر در شما بروز کند:
* بدون دلیل گریه می کنید.
* بی جهت و بدون وجود علت خاصی نسبت به چیزهایی احساس ناراحتی و نارضایتی می کنید.
* گریه های متوالی نوزاد را به یک بیماری یا عارضه ی ناشناخته نسبت می دهید.
* احساس می کنید که شوهرتان تازگی ها نامهربان و نسبت به شما بی اعتنا شده است.
* از توهم تغییر قیافه و از دست دادن زیبایی رنج می برید و ...
این ها همه علامت خستگی و دلسردی شما می باشد. این احساسات در روزهای اول بعد از زایمان یا چند هفته بعد از تولد نوزاد به وجود می آید. به خصوص هنگامی که ناگهان خود و نوزادتان را در منزل تک و تنها احساس می کنید این احساس مسئولیت ممکن است بر شانه های شما به خصوص اگر بی تجربه هم باشید به شدت سنگینی کند. البته تغییرات جسمی و هورمونی طبیعی که بعد از زایمان اتفاق می افتد نیز مزید بر سایر علت ها خواهد گردید.
دکتر بنیامین اسپاک در کتاب خود آورده است که : بعضی از مادران به من گفته اند : «اگر می دانستم این دلسردی و افسردگی نزد همه ی زنان عمومیت دارد به آن اندازه خودم را نمی باختم؛ زیرا من در آن زمان فکر می کردم که فقط برای من تمام قیافه ی زندگی تغییر کرده است.» این قضیه کاملاً درست است. که هنگام مواجهه با مشکلات اگر شما بدانید که بسیاری از مردم نیز این مراحل و مشکلات را تجربه کرده و پشت سر گذاشته اند، بهتر می توانید آن ها را تحمل کنید. مطمئن باشید که ای مرحله کاملاً زود گذر و موقتی است. برای غلبه بر این احساس منفی و به دست آوردن شادابی و نشاط لازم می توانید طی یکی دو ماه بعد از زایمان کارهای زیر را انجام دهید :
* فکر خود را بر روی مسایل دیگری متمرکز کنید.
* مطالعه کنید و تلویزیون ببینید.
* با همکاری همسر، مادر یا سایر اطرافیان با توجه و قابل اعتماد وقت مختصری را بیرون از خانه سپری کنید. (مثلاً به آرایشگاه یا سینما بروید.)
* در جلسات دوستان و خانوادگی شرکت کنید.
* خود را با انجام یک کار هنری سبک و آسان سر گرم کنید.
* تا حد امکان مسئولیت های جانبی نظیر رفت و روب منزل را به دیگری بسپارید یا فراموش کنید.
تمام این مواد کارهایی هستند که باعث می شوند روحیه ی شما تقویت شود. در صورتی که خیلی افسرده و غمگین هستید، حوصله ی این کارها را ندارید خود را به انجام این امور وادار سازید. آن وقت خواهید دید که حالتان به سرعت بهتر خواهد شد و این بهبودی بر وضعیت روحی نوزاد و همسرتان نیز تاثیر مثبتی خواهد داشت.
نکته : در صورتی که وضعیت روحی شما با انجام امور گرفته شد بهبود نیافت و حتی افسردگی در شما شدت بیشتری پیدا کرد. لازم است درباره ی این موضوع با یک روانشناس یا مشاور هانواده مشورت کنید.
در این جا به یکی از عوامل ایجاد کننده ی افسردگی در مادر که همان احساس نامهربان و بی اعتنا شدن همسر نسبت به او می باشد، توجه بیشتری می کنیم. در حقیقت لازم است که این مسئله را از دو دیدگاه متفاوت مورد بررسی قرار داد : 1- وقتی انسان دچار یاس و افسردگی می شود همه ی مردم را نسبت به خود نامهربان و بی اعتنا تصورمی کند.
2- عکس العمل طبیعی شوهری که می بینید تمام توجه همسرش به نوزاد معطوف گشته است و در واقع شخصیت او به کناری رانده شده و تحت الشعاع نوزاد قرار گرفته است، چیزی جز بی اعتنادیی به همسر و خانواده نمی تواند باشد. به این ترتیب در واقع یک دور تسلسل باطل در روابط زن و شوهر ایجاد می شود. برای بهبود شرایط خانوادگی بعد از تولد نوزاد لازم است که مادر این دو نکته را به خاطر سپرده و رعایت کند : هرگز شوهرتان را به حاشیه نرانده و فراموش نکنید بر عکس لازم است که در عرض مطالبه ی مداوم و بی وقفه محبت و توجه از همسر امدکی نیز شما به او توجه داشته و ابراز محبت کنید.
3- همسرتان را در پرستاری و مراقبت از نوزاد مشارکت دهید. (حتی اگر او به شکل دلخواه از عهده ی این کار بر نمی آید.)
