احساس درد و سوزش خفیف در محل بخیه به طور طبیعی بعد از زایمان وجود دارد که قابل تحمل است در طی ساعات اولیه بعد زایمان و در بیمارستان کنترل دقیق توسط ماما و پرستار انجام می شود و در صورت لزوم می توان از مسکن نیز استفاده نمود مادر می باسیت در حال دراز کشیده استراحت نمایید و از نشتن طولانی بر روی محل بخیه خودداری نماید .
چنان چه در ساعات اولیه مادری ؛ فشار شدید مثل زور زدن و احساس دفع مدفوع را در محل واژن و رکتوم داشت بلافاصله به ماما یا پرستار اطلاع دهد زیرا ممکن است به دلیل ایجاد خون ریزی مخفی در محل زیر بخیه ایجاد هماتوم و ورم شدید همراه با درد ایجاد نماید که باید سریعاً کنترل شود .
علاوه بر این اغلب مادران در ساعات اولیه بعد زایمان در بیمارستان از تخلیه ادرار ترس داشته و نگران باز شدن بخیه ها هستند که هرگز با هم تداخلی نداشته و بهتر است دفع ادرار به موقع و سریع انجام شود تا احتمال خون ریزی و عفونت ادراری کاهش یابد.
شستشوی محل بخیه چه در بیمارستان و چه در منزل باید بعد از هر بار دفع ادرار و مدفوع دقیق و از قسمت جلو به عقب انجام شود که شستشو با آب ولرم و بتادین رقیق شده و یا با سرم شستشو (نرمال سالین ) مناسب است و بعد از هر بار طهارت گرفتن بهتر است محل بخیه با دستمال تمیز خشک شود .
تعویز به موقع نوار بهداشتی خیس شده و مرطوب به ترمیم زودتر بخیه ها کمک می کند .
جهت خشک نگه داشتن محل بخیه ها و بهبود جریان خون محل می توانیم از نور و گرمای چراغ مطالعه یا حرارت گرم سشوار استفاده نمود برای این منظور روزانه سه بار به مدت ۱۵ دقیقه محل بخیه را بدون پوشش از فاصله نیم متری در معرض نور و حرارت قرار می دهیم این کار باعث بهبود سریع و کاهش میزان عفونت در محل بخیه می شود .
مصرف آنتی بیوتیک گاهی طبق نظر پزشک توصیه می شود اما اگر فردی بهداشت محل بخیه را به خوبی رعایت نماید نیاز به مصرف آنتی بیوتیک ندارد .
لباس زیر های نخی و گشاد در کاهش درد و حساسیت های جانبی مناسب هستند.
تغذیه مناسب و مصرف مواد غذایی سرشار از پروتئین مثل گوشت و تخم مرغو سر شاراز ویتامین مثل انواع میوه ها – سبزیجات غیر نفاخ – انبه – آناناس – و شربت آلو در بهبود سریع زخم مناسب هستند
