لوزه‌ها که دروازه ورود هوا از ته بینی به راه‌های هوایی بدن می‌باشند، همانند غدد لنفاوی، نوعی ارگان دفاعی محسوب می‌شوند که باکتری‌ها و میکروب‌ها را شناسایی کرده و با آنها مبارزه می‌کنند.
عوامل گوناگونی همچون تحریک پیوسته درپی عفونت‌های مکرر در بافت لوزه‌ها سبب بزرگ شدن لوزه‌ها خواهند شد.
این ارگان‌های دفاعی بدن در اکثر افراد تا حدود چهارسالگی افزایش اندازه و کارکرد دارند و پس از این سن، اندازه‌ی آنها روبه کاهش می‌نهد؛ که البته در برخی از افراد به دلیل افزایش حجم ناشی از عفونت‌های چرکی در لوزه‌ها سبب بروز مشکلاتی همچون، اشکال در بلع می‌شوند.
گاهی این لوزه‌های متورم شده که درگیر عفونت‌های چرکی شده‌اند، حامل نوعی باکتری چرک‌زا هستند که سبب بروز اثرات منفی بر دریچه‌های قلب فرد خواهند شد که منجر به بروز رماتیسم حاد قلبی می‌شوند.
در این گونه افراد که معمولا گلودردهای عادی و کوتاه مدت دارند؛ می‌توان از درمان‌های آنتی بیوتیکی استفاده کرد.
گاهی در برخی افراد این لوزه‌های چرکی بر روند زندگی افراد اثر گذاشته و مشکلاتی در بلع و درد شدید گلو و ایجاد کرده و نیز سبب ایجاد خر و پف‌های شبانه، تب و تشنج می‌شوند که لازم است این لوزه‌ها از بدن افراد خارج گردد.
با توجه به مشکل ساز بودن این لوز‌ها بویژه در کودکان، می توان گفت: در پژوهش‌های نوین، ثابت شده که این‌گونه لوزه ها بر روند مهارت‌های شناختی و رشد مغزی کودکان و نیز رشد و شکل‌گیری دندان‌ها و آرواره‌ها و صورت ظاهری آنها اثرات منفی می گذارد.
لوزه‌ها به نوعی ارگان دفاعی بدن محسوب می‌شوند وبرای برداشتن آنها لازم است که از مشکل ساز بودن آنها اطمینان به عمل آید؛ اما خوشبختانه تا به این لحظه گزارشی مبنی بر بروز آسیب‌های جدی در افرادی که لوزه‌های خود را به دلیل مشکل ساز بودن خارج کرده‌اند؛ گزارش نشده است.
