از حشرات نیش داری که از نظر ایجاد حساسیت نگران کننده هستند میتوان زنبور واسپ و زنبور زرد را نام برد. حشراتی مثل مگس و برخی از مورچه ها نیز خطر حساسیت زایی دارند. خطر این حشرات برای افراد مبتلا به حساسیت و افراد سالم یکسان است. محل گزش دچار التهاب و خارش می شود که این التهاب در ناحیه صورت شدیدتر از سایر نقاط بدن خواهد بود.
در صورت نبود حساسیت واکنش فقط در محل گزش روی می دهد اما در صورتی که ضایعه محدوده ای وسیع تر از محل گزش را فرا بگیرد نشانه های حساسیت بروز خواهد کرد. عوارض شامل التهاب وسیعی فراتر از ناحیه گزش ، خارش و ظهور دانه های قرمز رنگ در سراسر بدن ، گرفتگی گلو و یا اشکال در تنفس خواهد بود.
در اثر اولین گزش پادتنهای بدن علیه آن تشکیل می شود. احتمال ابتلا به حساسیت از این به بعد خواهد بود. دومین گزش ممکن است باعث پیدایش علائم حساسیت از متوسط تا شدید شود. بروز حساسیت شدید خطر جانی دارد و باید بلافاصله مداوا شود.
اگر فرزندتان به سختی نفس می کشد و یا بیهوش شده است فورا با اورژانس تماس بگیرید. در غیر این صورت با پزشک متخصص تماس بگیرید تا توصیه های لازم را در اختیارتان قرار دهد. کودک ممکن است دچار شوک آنافیلاکتیک شود در این صورت باید اپی نفرین مصرف شود.
زمانی که مشغول تزریق دارو هستید از شخص دیگری خواهش کنید تا به اورژانس اطلاع دهد. در صورتی که یک کودک مبتلا به آسم پس از گزش زنبور دچار اشکال تنفسی شود از اسپری ضد آسم استفاده کنید. این دارو به شما فرصت می دهد تا کودک را به بیمارستان برسانید. شوک آنافیلاکتیک معمولا سریع بوده و در عرض 10 تا 15 دقیقه روی می دهد لذا اقدامات لازم باید به سرعت انجام گیرد.
در مورد عوارضی که فراتر از ناحیه گزش است باید با پزشک تماس بگیرید. این عوارض ممکن است با تاخیر باشد ( تاخیری در حدود نیم ساعت پس از گزش).
گاهی اوقات عوارض حدود 1 تا 10 روز پس از گزش ظاهر می شود. این مورد بسیار نادر است. این عوارض ممکن است شامل التهاب ، درد مفاصل ، کهیر ، تب و سردرد باشد. هنگام ملاحظه ی این عوارض بلافاصله با پزشک تماس بگیرید تا در صورت لزوم کودک را معاینه کند.
اگر دارویی علیه شوک آنافیلاکتیک یا نیش حشرات ندارید با پزشک تماس بگیرید تا شما را به متخصص آلرژی معرفی کند. پس از انجام تست جلدی و تهیه تاریخچه ی بیماری تصمیم گیری در مورد برنامه درمانی امکانپذیر خواهد بود. این برنامه ممکن است شامل مایه کوبی علیه حساسیت باشد.
اگر فرزند شما به نیش حشرات حساسیت دارد باید اجتناب از حشرات جزو برنامه زندگی او قرار گیرد. در اینجا در ارتباط با این مورد چند پیشنهاد مطرح میشود :
1- به فرزندتان توصیه کنید هنگامی که خارج از منزل است از پوشیدن لباس هایی با رنگ روشن خودداری کند.
2- از عطر و ادکلن استفاده نکند.
3- به او توصیه کنید از گل های خوشبو دوری نماید و هنگام بازی کردن فاصله خود را از آب و درختانی که جذب زنبور می شود حفظ نماید.
4- علامتی روی لباس خود نصب کند که نشان دهنده ی حساسیت او به نیش حشرات است.
5- داروهای وی را در اختیار معلم یا پرستار او قرار دهید و نحوه ی استفاده از آنها را برای وی شرح دهید. حتی اگر فرزندتان در سنی است که قادر به حمل و مصرف داروها است معلم او باید با نحوه ی استفاده از داروها آشنا بوده و بهتر است همیشه از محل نگهداری داروها مطلع باشد.
6- اگر چمن حیاط از نوعی است که باعث جذب زنبور می شود آن را کوتاه نگه دارید و یا با نوع دیگری تعویض نمایید.
7- اگر گلهای زیادی در حیاط دارید که باعث جذب زنبور می شود ترکیب گیاهان را به نحوی تغییر دهید که گلهای کمتری در باغچه باشد.
8- به فرزندتان تاکید کنید که همیشه در خارج از منزل کفش به پا کند به او اجازه ندهید پابرهنه در حیاط بازی کند.
عقرب از جمله حشراتی است که قادر به ایجاد واکنش شدید حساسیت است. نیش مگس ، کک و پشه واکنش خفیفی ایجاد میکند. دو نوع واکنش قابل مشاهده است :
• یک واکنش شبیه واکنش تست جلدی است ( التهاب گرد و قرمزی و خارش اطراف آن ).
• واکنش تاخیری ممکن است پس از ساعتها و یا روزها ظاهر شود. عوارض شامل ورم و خارش شدید است. حساسیت به نیش عنکبوت ، کک ، کنه و پشه نیز ممکن است باعث خارش شدید شود. گاهی اوقات محل گزش پس از چند روز زرشکی میشود. کک ، شپش ، هزارپا ، پشه و سوسک از عوامل حساسیت زا به شمار می روند.
