گردو محصول درخت زیبایی است که ارتفاع آن به 20 متر هم می رسد. میوه گردو پوشیده در پوسته های نازکی است که آن را هم لایه گوشتی سبز رنگی در بر میگیرد و از تمام قسمت های آن استفاده طبی به عمل می آید.
مغز گردو دارای پروتئین ، قند ، آب و چند اسیدآلی ، مقدار کمی اسانس و ویتامین های A ,B ,C ,D ,E است. این میوه همچنین حاوی اسیدهای چرب مفید و املاح معدنی نظیر کلسیم ، پتاسیم ، منیزیم و فسفر است تا جایی که در برخی منابع میزان فسفر آن را در رده منابع غنی ذکر می کنند از این رو مصرف آن برای دانش آموزان و کودکان و یا کسانی که فعالیت های ذهنی دارند بسیار نافع است.
گردو از نظر طب سنتی ایران گرم و خشک است و از روغن آن برای پختن غذا استفاده می شود ( که البته تحت حرارت های بالا یا نور آفتاب به سادگی اکسید می شود ) .
گردو درمان کننده بیماری های ریوی است و مصرف آن از تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری میکند.
همچنین به عنوان داروی کمکی در بیماری های اعضای تناسلی و عفونت های مجاری ادراری به خصوص در موارد زخم و خون ریزی مصرف آن را توصیه میکنند.
از آنجایی که گردو حاوی کلسیم ، فسفر و منیزیم است مصرف آن به منظور پیشگیری از پوکی استخوان و حفظ استحکام استخوان ها بسیار توصیه میشود. وفور مواد مغذی و املاح معدنی در گردو سبب می شود تا این میوه به عنوان میان وعده مناسبی برای افراد مبتلا به دیابت در آید.
از مخلوط گردو با عسل و شیر نیز معجونی به دست می آید که برای افرادی که از لاغری مفرط رنج می برند مفید بوده و برای ورزشکاران نیز میان وعده بسیار عالی به شمار می آید.
این میوه درصد بالایی روی دارد که برای تنظیم اعمال حیاتی بدن و ساز و کار طبیعی آنزیم ها بسیار کارآمد است. گردو برای بالا بردن قوای جنسی نیز کاربرد دارد و مربای آن ملین بوده و در کاهش درد موثر است.
به خانم ها به خصوص در دوران بارداری و شیردهی و به دانش آموزان مصرف روزانه گردو همراه با سایر مغزهای گیاهی بسیار توصیه میشود.
گردو با چربی های ناسالم می جنگد. براساس تحقیقات جدید خوردن گردو بعد از غذا ممکن است باعث کاهش آسیب هایی شود که غذاهای چرب به سرخرگ وارد میکنند. تصور می شود گردو غنی از ترکیباتی باشد که تا حدودی از سفت شدن سرخرگ ها جلوگیری و به حفظ انعطاف پذیری آن ها کمک می کند.
گردو همچنین حاوی آرژنین ، آنتی اکسیدان های ضدسرطان و اسیدآلفالینولنیک نوعی اسید چرب امگا 3 است که خواص بسیار نافع ضد التهاب دارد. از سوی دیگر چون بدن قادر به ساخت این اسید چرب نیست لذا باید از منابع غذایی به آن دست یافت که گردو یکی از آنهاست.
محققان هشدار داده اند که مردم نباید هرچه میخواهند بخورند با این فرض گردو بعد از غذا تمام زیان های آن را جبران خواهد کرد. این در حالی است که مصرف گردو به افراد با تری گلیسیرید خون بالا به هیچ وجه توصیه نمیشود.
علاوه بر مغز گردو سایر قسمت های آن نیز خواص درمانی داشته تا جایی که نوشیدن دم کرده ی برگ گردو به مقدار بیست تا سی گرم برگ در هر لیتر آب به منظور درمان بیماری سل ، راشیتیسم ، بیماری های لنفاوی ، ناراحتی های درگیر کننده استخوان و یرقان توصیه می شده است.
همچنین جوشانده برگ گردو به نسبت پنجاه تا شصت گرم در یک لیتر آب ( که به مدت 15 دقیقه جوشانده شود ) برای شست و شو در موارد ترشحات زنانه ، ترشحات چشم و تحریکات پلک ها و برخی از اگزماها توصیه شده است.
از سوی دیگر مصرف پنجاه تا شصت گرم روغن گردو موجب دفع کرم کدو می شود.
