با بزرگ تر شدن فرزندتان بیدار شدن های نیمه شب کمتر و با فاصله زمانی بیشتر رخ می دهند. اگر کودک تان خوابید اما نیمه های شب دوباره بیدار شد لازم است که برنامه ای آماده داشته باشید. راه کارهایی که در ادامه مطرح شده است بین عشق شدید و تسلیم کامل سازش برقرار می کنند.
گریه های کودک تان را تحلیل کنید و ببینید که آیا واقعا به شما احتیاج دارد و یا به دنبال جلب توجه است. اگر متوجه شدید که چیز مهمی نیست محکم باشید و او را منتظر بگذارید. این منتظر گذاشتن فرصتی به کودک می دهد که خودش دوباره به خواب برود. اگر نمی توانید گریه های او را تحمل کنید و خیلی نیاز دارید که به اتاقش بروید، فقط آرام به پشتش بزنید و کلمه ای مطمئن کننده بگویید و سپس اتاق را ترک کنید. بغل کردن کودک برای او به معنای زمانی برای بازی کردن است.
برای خودتان زمان مشخص کنید. زمانی که کودک گریه می کند دقایق مانند ساعت ها می گذرند. اگر نیمه شب صدای گریه فرزندتان را شنیدید به خود بگویید 3 دقیقه دیگر به اتاقش می روم و بعد از گذشت 3 دقیقه دوباره گریه های او را تحلیل کنید و اگر حس کردید گریه اش ضعیف تر شده است زمان دیگری را هدف گذاری کنید.
فاصله های زمانی را هر بار بیشتر کنید. اگر در اولین بیداری 3 دقیقه کودک را منتظر گذاشتید در بیداری بعدی 5 دقیقه صبر کنید و به همین منوال ادامه دهید. این تکنیک به والدین حس بهتری می دهد. والدینی که این تکنیک را اجرا کرده اند دریافته اند طولانی ترین زمانی که توانسته اند تحمل کنند 45 دقیقه بوده است و سپس به اتاقش نرفته اند.
