برخی از کودکان هنگام غذا خوردن بهانه گیری می کنند. حتی ممکن است قهر کنند و غذا نخورند. این رفتارهای غیر عادی کودکان نسبت به غذا خوردن می توانند به دلیل خستگی یا خواب آلودگی باشند و یا حس استقلالی است که کودکان در این سن دارند و این حالات نسبتا طبیعی است. در این شرایط بهتر است به نکاتی که در این مقاله آمده است توجه فرمایید.
اگر بخواهید به فرزندتان غذایی را بدهید که روز یا شب قبل آن را خورده است ممکن است بهانه گیری کند و آن غذا را نخورد. سعی کنید در صورت امکان به او غذاهای جدید پیشنهاد دهید.
هنگام رفتن به کودکستان یا مدرسه از او سوال کنید که چه غذایی دوست دارد و به او چندین پیشنهاد دهید تا حق انتخاب داشته باشد. این کار شما به او احساس استقلال می دهد، بنابراین هنگام برگشت، کودک تان با اشتیاق تمام به انتظار غذایی است که خود انتخاب کرده و آن را بهتر و بیشتر خواهد خورد.
از میزان جنب و جوش و ورزش کردن فرزندتان در کودکستان یا مدرسه آگاه شوید. اگر کودک فعالیت زیادی دارد به او غذاهای پر انرژی پیشنهاد و برایش تهیه نمایید.
کمبود آهن موجب کم خونی می شود و کودک تان را دچار بی حالی و سستی می کند. ممکن است کودک شما احساس ضعف کند، ولی بخاطر بی حالی، حس و حال غذا خوردن را هم نداشته باشد. حتما در رژیم غذایی فرزندتان املاح ضروری مانند آهن که در گوشت و دانه های گیاهی و مغز ها و میوه های خشک موجود است، لحاظ کنید.
در مقدار غذایی که در هر نوبت می خورد آزادی بدهید و برای بیشتر غذا خوردن اصرار نکنید.
ممکن است فرزند شما نسبت به غذایی که زمانی غذای محبوبش بوده، به علت به وجود آمدن مشکلی، خاطره بدی نسبت به آن غذا داشته باشد و دیگر میلی به خوردن آن غذا نداشته باشد، بهتر است برای دورانی آن غذا را از برنامه غذایی اش حذف کنید یا آن را به شیوه دیگری درست کنید و تغییراتی بدهید.
درصورتی که فرصت دارید، هنگام غذا خوردن کودک کنار او بنشینید و حتی با او غذا بخورید تا غذا خوردن برای فرزندتان لذت بخش تر باشد.
ممکن است فرزند شما به علت نگرانی، اضطراب و یا حتی حسادت از غذا خوردن امتناع کند. بهتر است در این شرایط به جای اصرار، سعی کنید از نگرانی ها و اضطراب های کودک کم کنید.
یکی از مواقعی که مشکلات تغذیه آغاز می شود، اواخر هر بیماری است. اگر شما عجول و نگران باشید قبل از اینکه اشتهای فرزندتان برگردد، غذا دادن با حجم قبل را آغاز کنید، این کار شما نفرت فرزندتان به غذا را بر می انگیزد و ممکن است آن را برای همیشه در وجودش تثبیت سازد.
