بچه ها اغلب راحت ترین راه را برای نشستن انتخاب می کنند. «به شکل w نشستن» وضعیتی است که هنگام نشستن روی زمین در میان بسیاری از کودکان شایع است. در این وضعیت نشستن، کودک روی باسن نشسته، زانوها را به عقب خم می کند، کف پاها برگردانده شده و پاها به طرفین باز می شوند.
پدر و مادرها معمولا به اشتباه فکر می کنند نشستن به شکل w برای انعطاف پذیری بدن بچه ها خوب است. در حقیقت این شکل نشستن به نظرشان ایرادی ندارد. هر زمان کودک خود را در این موقعیت مشاهده کردید به سرعت اقدام به تغییر وضعیت او کنید و او را از آن حالت خارج کنید. به او توصیه کنید چهار زانو بنشیند، یا پاهایش را دراز کند و یا آن ها را در یک طرف قرار دهد
زیرا این موقعیت نشستن ناهنجاری های بسیاری را برای آناتومی بدن او به دنبال دارد. روند رشد و پیشرفت ماهیچه های کودک به سمت کندی می رود. این مدل نشستن می تواند منجر به مشکلات بسیار جدی در رشد کودکان شده و حتی به استخوان ها، مفاصل و عضلات آسیب برساند و موجب بیماری های استخوانی گردد.
این مدل نشستن، ستون پشتی بدنی کودک را گسترده کرده و در مقایسه با سایر اشکال نشستن، باعث می شود وقتی او سرگرم بازی و حرکت است، نیاز کمتری به جابجایی وزن بدن، کنترل وضعیت بدنی و تعادل داشته باشد. در نتیجه کنترل بالا تنه کمتر شده و عضلات میانی بدن تحلیل می روند.
از جمله آثار منفی نشستن در این وضعیت میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مشکلات ارتوپدی
توسعه با تاخیر ثبات و کنترل وضع اندامی
توسعه با تاخیر مهارتهای حرکتی پالایش شده
در وضعیت W استرس غیر ضروری بر قسمتهای زیر وارد میکند:
تاندونهای پاشنه
ماهیچههای همسترینگ
ماهیچههای گردنده داخلی
عضلههای دور کننده کفل