هزاران سال است که چینی‌ها برای کاهش درد به طب سوزنی متوسل می‌شوند؛ ولی به تازگی در سایر نقاط جهان همچون جامعه پزشکی سنتی نیز، از این روش برای کاهش درد استفاده می‌شود.
مطالعات علمی جدید به علم باستان رسیده است و با اینکه عملکرد طب سوزنی به طور دقیق مشخص نیست، ولی پژوهشگران دریافته‌اند که طب سوزنی موجب آزاد شدن مواد شیمیایی مختلفی از مغز می‌شود که در این میان می‌توان به اندورفین‌ها اشاره کرد که سیگنال‌های درد را مسدود می‌کند.
در طب سوزنی ده‌ها سوزن نازک در امتداد مسیرهای نامرئی و کانال‌های انرژی بدن وارد می‌شود. براساس طب باستانی، این مسیرها همان «چی» و یا «نیروی زندگی» هستند. و وقتی سوزن‌ها وارد این مسیر می‌شوند، اعصاب را فعال و تحریک می‌کنند و اندورفین آزاد شده و درد تسکین می‌یابد.
در طب فشاری نیز همانند طب سوزنی عمل می‌شود و تنها تفاوت در این است که پزشک به جای استفاده از سوزن به منظور تحریک اعصاب، از انگشتان خود استفاده می‌کند و با استفاده از انگشتان شست خود روی بدن فرد فشار می‌آورد.
حتی برخی از پزشکان بر این باورند که فشار درمانی در دوران بارداری می‌تواند حالت تهوع را کاهش دهد. در طب بازتاب شناسی هم که تقریباً شبیه طب فشاری است، از شیوه‌های کاهش درد به روش طبیعی استفاده می‌شود و تنها تفاوت آن با طب فشاری این است که در این روش فشار فقط بر روی پاها و گاهی دست و گوش اعمال می‌شود.
متخصصان این روش بر این باورند که اندام‌های داخلی، از جمله رحم را می‌توان به قسمتی از پاها مرتبط دانست و معتقدند که برخی از این نقاط فشار آن‌قدر قدرتمند هستند که باید از تحریک آنها خودداری شود؛ چرا که ممکن است موجب آغاز انقباضات رحمی شوند.
