گاه کودکان به هنگام خواب رؤیاهاى هولناک مى بینند. علت آنست که در جریان روز از چیزى ترسیده اند و آن چیز در خیال و افکارشان جاى گرفته و در خواب بازتاب پیدا مى کند. پزشکان قدیم در چنین مواردى آب برنج را تجویز مى کردند و یا آنکه تخم خرفه و تخم گشنیز بریان شده را با نبات به طفل مى دادند.
چنانچه سبب ناراحتى کودک از امتلاى معده و پرخورى وى بود، مقدار غذا را کمتر کرده و براى تحلیل آن قدرى عسل به او مى خورانیدند و یا قدرى مصطکى سائیده را با نبات مى دادند. کودکان عصبى گاه در اثر زیاده روى در خوراک و امتلاء دچار تشنجات سخت شبیه صرع مى گردند. در این موقع تنقیه با آب صابون تجویز شده است تا مزاج چند بار عمل کرده و مدفوع کاملا خارج و عارضه همان زمان برطرف گردد. این رویه را اینجانب چندین بار آزموده ام و علاوه بر آن براى درمان این گونه بیماریها، داروها و روش هاى دیگرى را نیز به کار برده ام.
مورد زیر یکى از آنهاست:
پسر بچه 9 ساله اى دچار لکنت زبان شده بود دستورات و معالجات در او سودى نبخشیده بودند. رفته رفته حال او بدتر مى گردید به قسمى که دیگر به هیچ وجه نمى توانست به درستى حرف بزند. فى المثل کلمه سلام را با چندین «سین» و چندین «لام» پى درپى بیان مى کرد. علت ناراحتى او را از وجود «رطوبت و سودا» در بدن و توجه آن به مرکز تکلم در مغز تشخیص دادم. ازاین رو حبى مرکب از: انغوزه، سگبینج و گلیسر و فسفات دوشو، از هریک ده سانتى گرم تجویز کردم که روزى چهار عدد از آن را بخورد. پس از چند روز پیروى از دستور، رفع عارضه لکنت در او شد و بهبود یافت.
