تغییرات ناشی از نوشیدن آب
به مادران و مربیان ورزشی کودکان توصیه می شود حتما کودکان را مجبور نمایند در طول روز هر ساعت یک سوم تا دوسوم لیوان مایعات نوشیده و متناسب با وزن و سایز بدن‌شان یک تا یک ونیم لیوان مایعات اضافی در ساعت قبل از ورزش و 150-200 میلی لیتر هر 20 دقیقه بین ورزش و تمرین و 400 تا 600 میلی لیتر مایعات بلافاصله بعد از ورزش بنوشند.
در راستای افزایش حساسیت مکانیسم تشنگی و حفظ اسمولالیته پلاسما و کاهش اثر دیورتیک (ادرارزایی) آب لیموی تازه و یک قاشق عسل یا شکر و یک سوم قاشق چایخوری جوش شیرین را به یک لیوان (240 میلی لیتر) آب افزوده و با نوشیدن آن بتدریج مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته را جبران نمایند.
این فرآورده در افت فشار و سطح قندخون نیز تاثیرگذار بوده و جای سرم نمکی را در اغلب موارد می گیرد و خیلی مفیدتر از شربت نبات داغ عمل می کند.
تغییرات ناشی از نوشیدن آب و مایعات بیشتر از نیاز
در اکثریت قریب به اتفاق افرادی که کلیه های سالم و قلب و عروق خوبی دارند مایعات مازاد نوشیده شده از طریق کلیه ها بصورت ادرار دفع می گردد تا حدی که سطح مایعات بدن و مواد محلول در آن بحالت تعادل برسند.
در جهت کنترل میزان دفع ادرار و یا نگهداری تعادل ترکیبات آن، گیرنده های اختصاصی اندازه گیری و ثبت میزان غلظت مایعات در مغز وجود دارند که با زیاد و کم شدن نسبت مواد محلول عکس العمل نشان می دهند و با احساس تشنگی جهت تامین و تنظیم مایعات بدن، از طریق افزایش میزان و دفعات دفع ادرار، تعادل مطلوب را برقرار می کنند بشرطی که از میزان معینی فراتر نرفته باشد.
توصیه می شود اصل طلایی تناسب و تعادل در نوع و میزان مایعات نوشیده شده رعایت شود چرا که افراط در نوشیدن آب فراوان هم می تواند صدمات و لطمات جبران ناپذیری را به سلامتی و ادامه زندگی وارد سازد.
حتی افراط در نوشیدن آب بیش از چندین لیتر به مرگ منتهی می شود.
خطرات نوشیدن آب فراتر از نیاز
همان‌طوری‌که عدم نوشیدن آب لازم و کافی، بیماری‌زا و مرگ آفرین می تواند باشد، زیاده روی و افراط در نوشیدن آب فراتر از نیاز و حد تحمل فردی نیز می تواند عوارض متعدد و مختلفی را پدیدار نموده حتی منجر به بروز مسمومیت و از کار افتادن ارگان‌های حساس بدن و از دست دادن زندگی منجر گردد.
گرچه چندین مکانیسم کنترل و هورمون‌های مختلفی در تنظیم مقدار مایعات بدن و میزان الکترولیت‌های محلول و سایر ترکیبات بافت خون نظارت دارند ولی در مواردی که تحت تاثیر باورهای غلط و عدم آگاهی از خطرات هیپوناترمی یا کاهش میزان سدیم بدن به زور و اجبار به آب درمانی مبادرت گردد و یا بیش از حد توان میزان تنظیم ،آب نوشیده شود عوارضی نظیر توهم، گیجی، بی‌حالی، سردرد، تکرر ادرار و حتی کما ظاهر می گردد.
ادرار این افراد بیرنگ تر به نظر می رسد.
