هنگامی که نوزاد شما به عینک پدربزرگش خیره شده است، پدر بزرگ باید نگاه او را با گفتن جملاتی اینچنین تایید کنند: «اوه، به عینکم خیره شدی، خوب همین جا می‌ایستم تا خوب نگاهش کنی.» پدر بزرگ با انجام این کار نه تنها با او، بلکه با خودش نیز صحبت می‌کند و نشان می‌دهد که نوزاد را به رسمیت می‌شناسد و به فعالیت‌های عقلانی او احترام می‌گذارد.
نوزادان می‌توانند حواس خود را کامل کنند، تحریک بیش از حد حواس آن‌ها کار سختی است و ممکن است بیشتر نوزادان را دلزده کند. به خانهٔ خود فکر کنید: در یک روز معمولی ممکن است خانه مملو از سر و صدای تلویزیون و صدای قل قل غذا روی اجاق گاز باشد و بعد تلفن هم زنگ بزند؛ نوزاد ناگهان عصبی می‌شود. گرسنه نیست چون به تازگی به او شیر داده‌اید، خسته نیست، چون تازه از خواب بیدار شده است، پس مشکل کجاست؟
