آگاهی از اینکه گریه نوزادتان طبیعی است یا خیر، میتواند به شما در رفع نیازهای او کمک بیشتری کند. اینجار و جنجالها شیوهای است که نوزاد برای فهماندن نیاز خود به شما اتخاذ میکند: نوزادتان میداند که بدون مواظبت شما نمیتواند زنده بماند، بنابراین ذاتاً مجهز به ابزاری است که شما را وادار به برآوردن نیازهای او میکند.
این چرخه به این صورت شروع میشود:
تنها جنبهٔ مثبت گریه این است که شما را به مواظبت از نوزاد وادار میکند که به نوبهٔ خود به بقای او کمک خواهد کرد. جنبهٔ منفی آن این است که گاهی اوقات خیلی سخت است که متوجه شوید به چه چیزی نیاز دارد، زیرا ممکن است بدون هیچ دلیل خاصی بهانه گیری کند. آگاهی شما به عنوان مادر یا پرستار نوزاد درباره اینکه کدام یک از گریههای او طبیعی و کدام یک غیر طبیعی است میتواند به شما کمک کند که این دوره را خیلی خوب کنترل کنید.
محققانی که نوزادان را مورد مطالعه قرار دادهاند، به این واقعیت پی بردهاند که نوزادان ۲ تا ۱۱ در صد از ۲۴ ساعت را گریه میکنند؛ این روند، پیدرپی در هفتههای اول زندگی نوزاد افزایش پیدا میکند. گریه نوزاد در هفته ششم به اوج خود میرسد، یعنی دو تا ۳ ساعت در روز و در سه ماهگی به کمتر از روزی یک ساعت کاهش مییابد. نوزادان بیشتر عصرها گریه میکنند و این الگوی گریه کردن در تمامی فرهنگها یکسان است