بسیاری از کودکان 22 ماهه با میل و اشتیاق غذا می‌خورند، اما برخی دیگر از آن‌ها بد خوراک هستند. ممکن است از تماس دو غذا با هم ناراحت شوند، به غذای خاصی گرایش داشته باشند، فقط دو نوع غذای اصلی یا فقط غذاهای زرد و سفید (ماکارونی، نان) را بخورند. کودکتان ممکن است مانند بسیاری از کودکان هم سن خود از خوردن سبزیجات (مخصوصاً سبزیجاتی که طعم تندی دارند)، اجتناب کند.
سعی کنید غذا خوردن او را مسألهٔ بزرگی جلوه ندهید. به او غذای عادی خانواده‌تان را بدهید و بگذارید چیزی را که در آن دوست دارد، جدا کند و بخورد. با این کار نه گرسنه می‌ماند و نه این نق‌زدن‌ها و ایراد گرفتن‌ها به دوران بزرگسالی‌اش راه می‌یابند.
کارهای روزمره چگونه به او کمک می‌کنند
برنامه‌ریزی و عمل به زمان‌هایی که برای خواب، خوراک و چرت زدن او تنظیم کرده‌اید، یعنی داشتن یک برنامهٔ زمانی منظم، به کودکتان کمک می‌کند که بیشتر احساس اطمینان خاطر کند و حس کند تحت نظارت است. او هنوز نمی‌تواند ساعت را بخواند، بنابراین با داشتن برنامه‌ای منظم می‌تواند درک کند که بعد از هر کار، نوبت چه چیزی خواهد بود.
داشتن برنامه ای منظم، زندگی‌تان را نیز راحت‌تر می‌کند. نه تنها به خاطر این که برنامه‌ریزی روزانه‌تان را ساده‌تر می‌کند، بلکه اگر کودکتان بداند که هر روز باید انتظار چه چیزی را داشته باشد، شما هم با مقاومت کمتری مواجه خواهید شد.
لازم نیست خیلی سخت‌گیری کنید. علاوه بر این، هر روز کارها را به ترتیب یکسان و کم و بیش در یک زمان مشخص انجام دهید. برای اینکه به پیروی از این برنامه کمک کنید، زمان خواب و بیدار شدن آخر هفتهٔ کودکتان باید هم‌زمان با سایر روزها باشد.
