بیشتر مادران در طول شب به دفعات مکرر و یا با هر بار بیدار شدن کودک به او شیر می دهند غافل از این که همین شیر شبانه بیشترین تاثیر را در پوسیدگی دندانها دارد.
برای پیشگیری از پوسیدگی دندانهای کودک بعد از یکسالگی باید شیر شب بصورت کنترل شده و نه به دلخواه کودک باشد.
یکی از عادت‌های غلط در برخی مادران این است که قاشق و یا پستانک کودک را قبل از این که در دهان کودک بگذارند به منظور تمیز کردن، اول آن را داخل دهان خود می گذارند.
همزمان با رویش دندانها، میکروب‌های پوسیدگی زا وارد دهان شده و شروع به فعالیت می‌کنند که این عادت غلط برخی مادران باعث می‌شود این میکروب‌های پوسیدگی زا زودتر وارد دهان کودک شوند و به همان نسبت پوسیدگی‌های دندان را در کودک افزایش می دهند.
این تصور باعث شده است تا در حفظ و بهداشت دندانهای شیری سهل انگاری شود.
حدود 70 درصد از ناهنجاری‌های دندانی در سنین بالا، ناشی از کم توجهی به دندانهای شیری و زود از دست دادن این دندانها است.
زود از دست دادن دندانهای شیری که باید تا سن 10 تا 12 سالگی حفظ شوند موجب پرشدن فضای خالی آنها توسط دندانهای مجاورمی‌شود که این مشکل باعث می‌شود تا جایی برای رویش دندانهای دائمی وجود نداشته و ناهنجاری‌های دندانی و فکی به وجود می‌آید.
افتادن دندانهای شیری از شش و هفت سالگی آغاز و تا سن 10 تا 12سالگی ادامه می‌یابد.
برای پیشگیری از مشکلات دندانی کودکان با رویش اولین دندان یعنی از حدود 6ماهگی باید کودک را به دندانپزشک نشان داد و این روند باید بطور متناوب یعنی هر 6 ماه یکبار ادامه باید.
