سرعت رشد فرزند شما در سنین سه تا شش سالگی به شدت کاهش می‌یابد. بنابراین اندام‌های او لاغرتر به نظر می‌رسد. نیاز کودک به انرژی در این دوران 900 تا 100 کیلوکالری برای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. کودکان در این دوران حس استقلال بیشتری نسبت به گذشته دارند و همین تغییرات، در رفتارهای تغذیه‌ای او نیز تأثیر می‌گذارد و ممکن است کمتر غذا بخورد، بنابراین سعی کنید از غدا نخوردن کودک‌تان نگران نشوید و با صحبت‌ها و تهدیدهای مختلف او را وادار به غذا خوردن نکنید زیرا همین رفتارها، خود موجب بروز مشکلات غذایی در کودک می‌شود.
اگر کودک مشکل جسمی نداشته باشد ( از نظر پزشک متخصص ) با در نظر گرفتن دو اصل، کاهش سرعت رشد و افزایش حس استقلال در این سنین، کودک غذای مورد نیاز خود را خواهد خورد و رشد طبیعی خواهد کرد.
کودک در این سن می‌تواند از همان برنامۀ غذایی خانواده تغذیه شود و نیازهای غذایی او باید از همان عادات تغذیه تمام خانواده تأمین شود. حتی ممکن است توجه به نیازهای تغذیه‌ای کودک و رژیم غذایی خانواده نیز وضعیت بهتری پیدا کند. در این مرحله نگرانی کمتری از تأمین مواد غذایی مناسب برای فرزندان خواهیم داشت و بیشتر نگران یادگیری رفتارها و حرکات بزرگسالان در هنگام غذا خوردن او می‌باشید. این دوران فرصت خوب برای یاد دادن اصول غذا خوردن به کودک می‌باشد و این آموزش‌ها در تمام طول زندگی برایش مفید خواهد بود.
کودک به خاطر داشتن حس استقلال دوست دارد غذایش را خودش از بشقاب بردارد و بخورد و اگر شما و یا سایر اطرافیانش سعی‌کنید غذا در دهانش بگذارید ممکن است به کل از غذا خوردن امتناع کند. به او اجازه دهید خودش غذایش را بخورد. غذاهایی برایش آماده کنید که به آن‌ها علاقه دارد. کودکان در این سن به بو، طمع و نرمی و گرمی و سرد بودن غذا و خصوصاً به رنگ آن اهمیت خاصی قائلند. اغلب کودکان غذای نرم و مخلوط یا غذای خیلی سرد یا خیلی گرم و یا ترش را دوست ندارند، بنابراین برحسب سلیقه و درخواست او غذای مورد علاقه‌اش را تهیه کنید و سعی‌کنید در تهیه غذا کودک را شرکت دهید در این صورت چون خودش زحمت تهیه را کشیده با رغبت بیشتری آن غذا را می‌خورد. به امید روزی که همه کودکان دنیا از تغذیه سالم برخوردار باشند.
