بریدگی های سطحی همیشه هم نیاز به پانسمان ندارند، در واقع بعضی از آن ها اگر هوا بخورند زودتر خوب می شوند. در ادامه به شما فوت و فن درمان زخم های سطحی و خفیف را آموزش داده و در تشخیص صدمات جدی که به اورژانس و بیمارستان نیاز دارند یاری می رسانیم.
درمان بریدگی خفیف
همیشه نمی توان عمق بریدگی را تشخیص داد، چنین زخمی را با آب گرم و صابون بشویید. اگر یک بریدگی خفیف است آن را پانسمان کنید و اجازه دهید کودک به بازی اش برسد. حداقل یک بار در روز پانسمان را تعویض کنید و اگر بیش از یک بار کثیف شد باز هم عوضش کنید. اگر باند به پوست کودک چسبیده باشد با وازلین آرام رویش را بمالید، معمولا ظرف چند دقیقه شل می شود و می توانید آن را بکنید. وقتی سر بریدگی می بندد دیگر لازم نیست پانسمان کنید.
دکتر را خبر کنید:
اگر بریدگی قرمز شود، ورم کند یا حس کنید عفونت کرده با پزشک تماس بگیرید.
بریدگی با خونریزی شدید
اگر محل بریدگی خونریزی شدید داشت آن را بالا نگه دارید (بالاتر از قلب کودک) و اگر امکانش بود با یک تکه دستمال حوله ای یا گاز استریل تمیز روی آن فشار دهید. مثلا اگر دست کودک بریده آن را بالای سرش نگه دارید و در همان حال به آرامی روی زخم را فشار دهید. اگر پایش بریده او را روی زمین خوابانده و پایش را بالاتر از قفسه سینه اش نگه دارید، فشاری که روی زخم وارد می کنید قاعدتا باید ظرف ده دقیقه خونریزی را متوقف کند.
دکتر را خبر کنید:
اگر پس از ده دقیقه همچنان مانند لحظه اول از محل بریدگی خون می آمد فوراً با پزشک تماس بگیرید شاید زخم نیاز به بخیه داشته باشد.
زخم هایی که نیاز به بخیه دارند
سر زخم باز است. لبه های این گونه بریدگی ها جز با کمک بخیه هم نمی آیند و زخم در معرض عفونت قرار گرفته و ممکن است جایش روی پوست بماند.
عمق زخم از نیم سانتی متر بیشتر است. لبه های زخم در چنین حالتی نمی توانند به خودی خود بسته شوند.
لبه های زخم زیگزالی و نامسطح است. احتمال التیام بریدگی هایی که صاف و یکدست هستند بدون اینکه اثری از آن ها روی پوست بماند بیشتر است.
زخم جدی است و روی صورت کودک ایجاد شده. هر بار که خطی روی صورت کودک می افتد لازم نیست او را به دکتر برسانید، ولی جای زخم های عمیق روی چهره کودک ممکن است همیشه بماند.
زخم جدی در جایی که احتمال التیامش پایین است. جاهایی از بدن مانند چانه، زانو، انگشتان به دلیل تحرک دائم نمی توانند به خودی خود خوب شوند.
