در تحقیقات اولیه بیان شده بود که نوجوانان کوتاه تر، خجالتی تر، عصبی تر و افسرده تر هستند. اما مطالعات اخیر این مطالب را تایید نمی کند. البته ممکن است به دلیل تغییرات اجتماعی و یا نوسانات زندگی، ناسازگاری هایی پیش بیاید، اما اگر به کودک ارزش داده شود و مورد تحسین قرار گیرد و در خانواده ارتباطات و گفتگوهای خوب داشته باشد، آنگاه از متفاوت بودن با دیگران کمتر عصبی می شود.در بررسی ها دیده شده که پسران کوتاه قد مشکلات رفتاری چندانی ندارند. فقط خود را در مقایسه با پسران دارای قد متوسط کم تحرک تر توصیف می کنند.در این مطالعات همچنین مشخص شد که دختران کوتاه قد حتی از نظر سلامت ذهنی فراتر از دختران با قد متوسط هستند، به مراتب از مشکلات کمتری برخوردارند. احتمالا از طریق والدینشان الگوهای مناسب تری از مفهوم و تاثیر قد در مناسبات و روابط کسب کرده اند. چرا که این والدین کمتر از دیگران به دنبال دلایل پزشکی برای کوتاهی قد هستند.
