وقتی والدی فرزندش را با تمامی پوست به پوست در آغوش می گیرد ، نوزاد متوجه می شود که شخصی بزرگ تر از او مراقبت می کند.
« تماس پوست به پوست پس از زایمان مهم ترین عاملی است که به تنهایی برقراری شیردهی پستانی را برای آغازی خوب هدایت می کند. »
تماس پوست به پوست زمانی رخ می دهد که پس از زایمان و هنگام شیردهی پستانی به مادران و نوزادان فرصتی داده شود ، تا با هم باشند و پوست بدن برهنه آنان به یکدیگر چسبیده باشد ( بدون پتو یا پارچه ای بین آنان ). پس از زایمان روزها و هفته ها بسیاری مشغول مراقبت و نگه داری از فرزندتان خواهد و زمان ارزش مندی را می گذرانید ، برای ارتباط بهتر می توانید بچه را روی شکم یا سینه تان درازکش کنید. تماس پوست با پوست بهتر است در هنگام تولد آغاز گردد ولی اگر چنین نشد هر چه سریع تر این تماس را با فرزندتان برقرار کنید.
مطالعات فراوانی وجود دارد که نشان می دهد ، تماس پوست با پوست باید فوراً پس از تولد و یا طی هفته های آغازین پس از زایمان ، بین مادر نوزاد برقرار گردد ، حتی اگر مادر زایمانی سزارینی را سپری کرده است. در حالی که به مادر بخیه زده می شود. مادر و فرزند پوست به پوست ، بدن به بدن در تماس قرار می گیرند و هر دوی آنان با پوششی پوشانده می شوند و در معرض هیچ هوای سردی قرار نمی گیرند. بدن مادر این احساس را در بچه تامین می کند که از ایمنی کافی برخوردار است و در نتیجه بهتر با شرایط خارج از رحم کنار می آید. تماس پوست به پوست در تمامی بیمارستان ها متداول نیست و باید از پیش تر و پس از مشورت با پزشکتان ، ترتیب آن داده شود ، خصوصاً در موارد زایمانی سزارینی.
مگر با ضرورتی پزشکی رو به رو باشید یعنی روندهایی مثل ساکشن و تزریقات ویتامین k. در این شرایط می توان تا زمانی که بچه برای اولین مرتبه پستان به دهان بگیرد ، صبر کرد. وزن کشی و اندازه گیری نوزاد نیز نباید بر تماس پوست به پوست ترجیح داده شود. امتیازات آپگار می تواند هنگامی صورت گیرد که بچه در تماس پوست به پوست نزد مادر خود قرار دارد.
اغلب وقتی بچه شادتر است ، دمای بدنی او ثبات بیش تری دارد ، میزان تپش قلب و تنفس پایدار تر و عادی تر دارد و قند خونش افزایش بیش تری یافته است. مزایای تماس پوست به پوست ( بلافاصله پس از زایمان ) علاوه بر این که به نوزاد اجازه می دهد تا از باکتری های مشابه مادر مصونیت یابند شیردهی پستانی را تسهیل و در پیش گیری از بیماری های آلرژیک از اهمیت بسیاری برخوردار است.
تماس پوست با پوست باید برای تولد همه بچه های دوره کامل امکان پذیر باشد. این عمل حتی برای بچه های نارس ظریف نیز بسیار اهمیت دارد ، تا به آنان کمک شود که زودتر وضعیتی پایدار یابند. تماس پوست به پوست و مراقبت کانگرویی مادر ( حمل بچه ای زود رس در تماس پوست به پوست ) می تواند کمک عظیمی برای مراقبت از بچه نارس باشد.
مطالعات نشان داده است که بچه های زود رس تا وزن یک کیلو و دویست گرم از نظر سوخت و ساز بدنی پایدار ترند ( که شامل میزان قند خون نیز می شود ) و اگر فوراً پس از زایمان در تماس پوست به پوست مادر خود قرار گیرند ، بهتر نفس می کشند. اما ، بدون شک اگر بچه ای برای زنده ماندن مبارزه می کند ، در نتیجه نباید سلامت او را به خطر انداخت. اما بچه های نارسی که گرفتار مشکل نشانه های اضطراب تنفسی نیست ، می تواند فوراً پس از زایمان در تماس پوست به پوست نزد مادرش قرار گیرد. در حقیقت ، امکان دارد این نوع از تماس ، تنفس سریع را تا حد طیفی از وضعیت عادی کاهش بخشد و بچه را آرام کند. بدن یک مادر ( یا پدر ) محل زندگی طبیعی برای بچه است. دور کردن بچه از زیستگاه طبیعی او باعث تنش های احساسی و فیزیکی چشم گیری می شود.
* « تماس پوست به پوست زود هنگام مادر و بچه باید تشویق گردد ، حتی اگر مادر زایمانی سزارینی داشته است »
مجله خبری لحظه نما:تماس پوست به پوست علاوه بر این که به نوزاد اجازه می دهد تا از باکتری های مشابه مادر مصونیت یابند شیردهی پستانی را تسهیل و در پیش گیری از بیماری های آلرژیک از اهمیت بسیاری برخوردار است.
بچه ای که در تماسی نزدیک با مادر ( یا پدر ) خود قرار نداشته باشد و برای بررسی ها یا قنداق کردن در پتویی پیچیده شده و از مادر دور شود ، ممکن است خواب آلود یا خسته شود یا حتی چنان آشفته شود که از نا امیدی شروع به گریه و بی قراری کند.
قنداق کردن نیز با تعامل بین مادر و بچه مداخله می کند. با تماسی پوست به پوست ، مادر و بچه اطلاعات احساسی را رد و بدل می کنند و به رفتار بچه شکل می بخشد. در واقع تمامی احساساتی که برای زنده ماندن بچه ضروری است ، با تماس تحریک می شود.
فواید تماس پوست به پوست
- نوزادان معمولاً بیش تر راضی هستند و کم تر گریه می کنند. برای بچه احساس ایمنی است و او می تواند تپش قلب مادر را بشنود که برای او آرام بخش است.
- بچه از دمای بدنی پایدار تری برخوردار است.
- تپش قلبش عادی تر است.
- نوزاد قرار گرفته در تماس پوست به پوست از قند خون منظم تری برخوردار است.
- پیوند مادر و بچه فزونی می یابد و بسیاری از مادران متوجه می شوند که آنان می توانند به سادگی نیازهای فرزندشان را تشخیص دهند.
- تماس پوست به پوست نوزادان پس از تولد ، بچه را در رابطه با باکتری های بدن مادر قرار می دهد که برای پیشگیری از بیماری های آلرژیک مدد راسن است.
- یکی از بزرگ ترین فواید تماس پوست به پوست برای بچه های زودرس است. اجرای این کار با نوزادان زودرس می تواند در حقیقت نیاز او برای مصرف بیشتر اکسیژن را کاهش دهد.
- بچه هایی که پس از زایمان برای یک ساعت در تماس پوست با پوست قرار گرفته اند ، به احتمال بیشتری بدون کمک پستان به دهان می گیرند.
- معمولا این بچهها الگوهای هم آهنگ تر تنفسی دارند.
- بچه هایی که برای شیردهی پستانی در تماسی پوست به پوست نزد مادرشان نگه داشته شدند ، معمولا دفعات بیشتری از پستان شیر نمی نوشند و این کار تولید خوب شیر را بهبود می بخشد.
- برقراری پیوند در تماسی پوست به پوست به مادران کمک می کند ، تا هورمون اکسی توسین بیشتری را تولید کنند که به جریان یافتن شیر و شروع روند هم بستگی و برقراری پیوند کمک می کند.
- بسیاری از مادران گزارش کرده اند که طی اولین رزها با تماس پوست به پوست فراوان و شیردهی در تماسی پوست به پوست ، ناراحتی گرفتگی پستانی آنان کاهش یافته است.
- اهمیت تماسی پوست به پوست فراتر از موفقیت در شیردهی پستانی می رود. این کار خود را به عنوان روشی برای آرامش بخشیدن و تسکین بچه ها ثابت کرده است ، به ویژه آنانی که بیمار یا زودرس هستند.
