بین ۶ و ۷ ماهگی از آنجا که صدای جیغ و مصوتهای (حروف صدا دار) ماه گذشتۀ نوزادتان، به سخنان نامفهوم تبدیل میشود، او باید به یک مهارت کلامی مهم دست یابد. یعنی از آنجا که او حروف بیصدایی (مانندم، ب و د) را با مصوتها ترکیب میکند، کلماتی که شبیه به بخش یا هجا هستند را ادا میکند. تلفظ صوتی یا آواگری او بیشتر شبیه یک کلمه میشود. برای مثال صدای «اَه» ممکن است به «دَ دَ» یا به احتمال زیاد به «دَدََدَدَ» تبدیل شود و ناگهان با یک نوزاد سخن گو مواجه شوید که سعی میکند نگرش خود به شادی، اشتیاق و حتی رضایت از یک مشکل حل شده، ابراز کند.
در حالی که نوزادتان هنوز نمیداند که چه دارد میگوید، اما به این توجه میکند که چطور خود را آمادۀ یادگیری زبان شما کند. او اکنون به لحاظ رشدی آمادۀ تقلید از الگوی سخن گفتن شما است. او به زودی برای اشاره به اشیاء، صداها را ترکیب میکند: «شی شی» به جای شیشه شیر و «نی نی» برای اشاره به پتو. هر چه بیشتر برای صحبت کردن با او هیجان داشته باشید و هر چه بیشتر او را تشویق به حرف زدن کنید، بیشتر صداهایی شبیه کلمه برای اشاره به چیزهایی که به آنها علاقه دارد، تولید خواهد کرد.
سخنان نامفهوم نوزاد به همان اندازه که بیمعنا به نظر میرسند، او را به سمت ادای اولین کلمات معنا دار که معمولاً در یک سالگی یا ۱۵ ماهگی اتفاق میافتد نزدیکتر میکند. با صحبت کردن با او، سؤال کردن از او و انتظار دریافت پاسخ، کتاب خواندن برای او و صحبت کردن با همسرتان هنگامی که او به سخنانتان گوش میدهد، به نوزادتان کمک کنید تا آمادۀ گفتن اولین کلمههایش شود. مطالعات نشان میدهند هرچه نوزاد کلمات بیشتری را بشنود، زودتر صحبت خواهد کرد.