پزشکان اغلب به والدین توصیه می کنند که عادت استفاده از شیشه شیر را تا یک سالگی ترک بدهند، اما بسیاری از کودکان تا مدت‌ها پس از اولین سال تولدشان از شیشه شیر استفاده می کنند. مشکل اصلی استفاده از شیشه شیر ارتباط آن با خرابی دندان است.
کودکانی که به طور مداوم شیشه شیر در دستشان است و ساعت‌ها از آن جرعه جرعه می نوشند – یا با شیشه شیر به خواب می روند – زمینۀ خراب شدن دندان خود را فراهم می کنند.
اگر آمادۀ جدا کردن او از شیشه شیر نیستید، برای محافظت از دندان او، چه از شیشه شیر استفاده می کنید و چه از فنجان، شیر، شیر خشک و آبمیوه را در زمان غذا و یا زمان خوردن خوراکی به او بدهید. در مورد دادن شیشه قبل از خواب، دادن شیر به او ایرادی ندارد، البته اگر بعد از آن دندان‌هایش را تمیز کنید تا تمام شب شیر روی دندان‌هایش ننشیند
اگر دوست دارد با شیشه شیر بخوابد، می توانید در آن آب بریزید و به او اجازه بدهید که با شیشۀ آب بخوابد. با این کار هر وقت که خواست می تواند از مک زدن بهره‌مند شود. می توانید در صورت نیاز، شیشه شیر او را کم‌کم به شیشۀ آب تبدیل کنید: 30 گرم آب 30 گرم شیر، سپس 40 گرم آب برای 20 گرم شیر و ... (در طول یک دورۀ چند هفته ای یا چند روزه.)
اگر فکر می کنید وقت آن رسیده که کاملاً او را از شیشه شیر جدا کنید، می توانید یک مرتبه و یا به تدریج این کار را انجام دهید. شیوۀ جدا کردن ناگهانی سریعتر است؛ اما به احتمال زیاد موجب گریه و زاری و بی خوابی خواهد شد. در شیوۀ تدریجی می توانید برای مثال، فنجان شیر را جایگزین یک وعده شیشه شیر زمان ناهار او کنید و این کار را چند روز ادامه دهید و سپس فنجان را جایگزین وعدۀ دیگری که در آن به طور منظم به او شیشه شیر می دادید، بکنید و ... جدایی از شیشه شیرِ قبل از خواب، معمولاً سخت‌تر از بقیه است و آخرین شیشه شیری است که ترک می شود.
