ما از بچهها انتظار داریم که همیشه شاد و پرتحرک باشن، اما خب! خیلی وقتا هم حوصله شیطنتهاشون رو نداریم و اجازه میدیم ساعتهای پای تلویزیون و کامپیوتر بشینن و کاری به کار ما نداشته باشن. اینکه کم تحرکی چه تاثیری روی بدن، روند رشد، اجتماعی شدن، خلق و خو و روحیه بچه میذاره گفتن نداره.
اما چطور میشه بچهها رو تشویق به ورزش کرد؟ بچهها بیشتر از بزرگترا نظمپذیر هستن و خیلی زود به ورزش عادت میکنن. مشکل اینجاست که اگه نتونید از شیوه درستی برای این تربیت استفاده کنید، خیلی زود هم از ورزش زده میشن و دیگه سراغش نمیرن.
همیشه دنبال راههای تازهای باشید که ورزش رو مثل یه بازی برای بچهها اجرا کنید، نه یه تمرین اجباری. بچهها باید از ورزش لذت ببرن، هیچ فشاری برای اجرای تمرینات بهشون نیارید و لحظهای که خسته شدن بذارید استراحت کنن.
حین ورزش حواستون باشه که بچهها حتما چند بار آب بخورن. اونا ممکنه تشنه نباشن و از شما آب نخوان، اما بدنشون به شدت نیاز به آب داره. زمان ورزش رو تو یک وعده بیشتر از نیم ساعت نکنید.
خودتون همراه بچه باشید و فضای شادی رو برای ورزش ایجاد کنید.
نذارید بچهها تو گروههایی ورزش کنن که بچهها بزرگتر و قویتری باهاشون هستن. گروه همسالان و هم قد و قامتها کمتر همدیگه رو به خاطر خطاها توبیخ و تحقیر میکنن.
هیچ وقت برای اشتباه در تمرین یا حتی پشت گوش انداختن ورزش بچهها رو تنبیه و مواخذه نکنید. ورزش نباید تبدیل به یه مشق اجباری بشه.
بدن بچهها زودتر از بزرگترها در واکنش به تحرک سرد و گرم میشه، پس ورزش بچهها تو دمای بالای ۳۰ درجه ممنوعه، شنا تو آب سرد بیشتر از ۲۰ دقیقه نباید طول بکشه. اگه بیرون از خونه قراره ورزش کنن حتما کلاه لبه دار سرشون کنید و نذارید خیلی زیر آفتاب بمونن.
میتونید تو زمانهای مشخصی مثلا هر دو هفته یک بار یه مسابقه ترتیب بدید. اگه نتونستید یه تیم از بچههای هم سن و سال درست کنید، یه مسابقه دو نفره ترتیب بدید و با جوایزتون بچه رو تشویق کنید. شاید انقدر حوصله داشته باشید که مدالهای بامزهای با کمک کوچولوتون درست کنید!
ساعات تماشای تلویزیون و بازیهای کامپیوتری رو محدود کنید. اگه کاری به کار بچهها نداشته باشید اونا با عشق تمام میتونن تمام روز رو جلوی این دستگاهها بشینن، اما باید به محدودیت استفاده از این وسایل عادت کنن.
بچهها از ورزش کردن لذت میبرن، فقط کافیه فضای شاد و با انگیزهای براشون درست کنید.