با استفاده از مطالعهٔ زیر، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که نوزادان ۵ ماهه بسیار به مسیر پرتابه - مسیری که یک جسم در حال حرکت در فضا می‌پیماید - علاقمند هستند. محققان نوزادان ۵ ماهه را جلو یک پرده قرار دادند. ماشینی از یک طرف پرده وارد شده و بعد به پشت پرده می‌رفت و بعد دوباره از طرف دیگر ظاهر می‌شد. محققان مسیر حرکت اتومبیل را چندین بار تکرار کردند و بعد همان حرکات را نمایش دادند، اما این بار ماشین دوباره از سمت دیگر ظاهر نشد. نوزادان گیج شده بودند. آن‌ها می‌فهمیدند که اشکالی پیش آمده است، زیرا تا کنون مسیر حرکت ماشین را درک کرده بودند و انتظار داشتند که دوباره ظاهر شود. محققان برای اینکه این تحقیق را یک گام به جلو سوق بدهند، اتومبیلی را پشت پرده هل دادند و بعد یک اردک اسباب بازی را از طرف دیگر ظاهر کردند. نوزادان ۵ ماهه توجهی به آن نکردند، حتی با اینکه بعد از ناپدید شدن اتومبیل، اشیاء کاملاً متفاوتی ظاهر شدند، اصلاً یکه نخوردند. فقط منتظر بودند که چیزی دوباره ظاهر شود و مهم نبود که چه چیزی باشد. چیزی که این نوزادان ۵ ماهه روی آن تمرکز داشتند و یاد گرفته بودند حرکت بود.
آزمون‌های بیشتر، نشان دادند نوزادانی که کمی سنشان بالا‌تر بود – در حدود ۱۲ ماهه - با دیدن یک اردک به جای اتومبیل تعجب کردند. نوزادن در یک سالگی نه تنها می‌توانند روی حرکت، بلکه روی جسمی که در حال حرکت است نیز تمرکز کنند.
