منابع پروتئین : گوشت قرمز, مرغ, جگر, ماهی, تخم مرغ, شیر, پنیر ( اما نه پنیر خامه ای), غلات, بنشن, دانه های گیاهی
پروتئین برای رشد و مرمت بافتهای بدن ضروری است. اگر مقدار پروتئین بدن کافی نباشد, مقاومت بدن در برابر بیماریها و عفونت ها کاهش مییابد. پروتیین از اسیدهای آمینه تشکیل میشود, که بعضی از آنها را بدن میتواند بسازد و بعضی نیز باید از غذا بدست آید. پروتئینهای حیوانی, مانند شیر, حاوی ولیه اسیدهای آمینه مورد تیاز بدن هستند. سویا نیز تنها غذای گیاهی است که همه اسیدهای آمینه لازم را دارد. غذاهای دیگر باید با هم ترکیب شوند تا همه پروتئینهای لازم تامین شود.
مثلا میتوان غلات را با بنشن یا با مقدار بسیار کمی پروتئینحیوانی مخلوط کرد تا پروتئین کامل تامین شود. از آنجا که پروتئیندر بدن ذخیره نمیشود, غداهای پروتیین دار باید در اکثر روزها مصرف شود. اما غداهای غنی از نظر پروتئین نباید بخش عمده ای از غذای کودکان خردسال باشد زیرا رژیم پر از پروتئینمیتواند به کلیه های نابالغ کودک فشار بیاورد. کمبود پروتئین در کشورهای توسعه یافته تقریبا نادر است.
